Dec 10, 2008

အမည္မဲ့ည

ၾကယ္ေတြ အိပ္ၿပီလား ခ်စ္သူ
ငါေလ နင့္ႏွဳတ္ခမ္းကို
တိတ္တိတ္ေလး ခိုးနမ္းခ်င္လို႕ပါ....။
BLACK DREAM

ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးတြင္ တိတ္ဆိတ္မွဳမ်ား ဆူညံစြာ ဖုန္းလႊမ္းေနပါတယ္...။ စည္းခ်က္မွန္မွန္ ျမည္ေနေသာ နာရီ လက္တံတစ္ခု၏ စကၠန္႕သံတစ္ခ်က္တိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္ ခံႏိုင္ရည္ေတြ တစ္စစီ ေၾကြၾကေနေလရဲ႕။ တစ္ခ်ိန္ က အဲ့ဒီ့စကၠန္႕သံေတြကို ေရတြက္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ရင္ခုန္ ၾကည္ႏူးစြာ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္...။ ဒီတစ္ခါလည္း ကြ်န္ေတာ္ ဒီစကၠန္႕သံေတြကို ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနရ ျပန္ပါၿပီ...။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ ေၾကကြဲစြာ နဲ႕ေပါ့...။ ကြ်န္ေတာ္ တယုတယ ထုစစ္ခဲ့ရတဲ့ ရင္ခြင္ကမ္းပါးတစ္ခု...။ အခု...။ စကၠန္႕ေတြရဲ႕ တိုက္စားျခင္း ခံရေလၿပီ။

ဘာေၾကာင့္လဲ..? ဘာေၾကာင့္လဲ...? တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရဖူးတဲ့ စကၠန္႕တံေတြရဲ႕ လားရာေတြနဲ႕ အခု တေရြ႕ေရြ႕ စီးေျမာေနတဲ့ စကၠန္႕တံေတြရဲ႕ လားရာေတြ တူေနပါလွ်က္ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းေနၾကရပါသလဲ...? ဒါဟာေလာကရဲ႕ မတည္ျမဲျခင္းမ်ားစြာထဲက ခပ္ပါးပါး မတည္ျမဲျခင္း တစ္ခုပဲလား? ဒါမွမဟုတ္ မိမိကိုယ္ကို လွည့္စားထားေသာ အေပါစား မ်က္လွည့္ပြဲ တစ္ခုလား? အနဲဆံုးေတာ့ ရြက္ၾကားေရၾကိဳ ခံစားခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ ေက်းဇူးျပဳ၍ အသိအမွတ္ျပဳေပးဖို႕ ဘုရား သခင္ထံမွာ ကြ်န္ေတာ္ အယူခံ၀င္ျခင္ပါတယ္။

တစ္ရိပ္ရိပ္ေျပးလြႊားေနတဲ့ အာရံုေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ဖမ္းဆုပ္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားတယ္...။ ခဏရပ္..။ ျပန္စဥ္းစားတယ္...။ ထားလိုက္ပါေလ...။ ဒီအတိုင္းေလးပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပးလႊားၾကပါေစ..။ မိၿပီးသား ရင္ခုန္သံတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပါ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္...။ လြတ္လပ္ျခင္းကုိ ျမတ္ႏိုးတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕ေပါ့။ ပ်ံသန္းပါေစ...။ သူအေတာင္ေတြေညာင္းလို႕ နားခိုမယ္ ၾကံတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ ရွိေနရင္ၿပီးတာပါ ပဲေလ...။ ပ်ံသန္းခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ၾကရင္လည္း မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႕...။ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းကင္ တစ္ခုအျဖစ္ ရွိေနေပးဦး မွာပါ...။

နင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြေလ
ဒီရင္ဘတ္ထဲမွာ အလွ်႕ံအပယ္ပဲ
နင့္လက္နဲ႕ ျပန္ႏွဳတ္မယ့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနၾကေလရဲ႕...။
BLACK DREAM

ကြ်န္ေတာ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စကားလံုးတစ္လံုးကို အသက္သြင္းဖို႕ ၾကိဳးစားမိတယ္...။ တစ္ညလံုးပဲ...။ ဟုတ္တယ္။ တစ္ညလံုးပဲ...။ ဒီစကားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ မနက္ျဖန္မွာ အၿပီးတိုင္ အသက္သြင္းၿပီး ျဖစ္ဖို႕ အေရးတၾကီးလိုအပ္ တယ္...။ အဲ့ဒီ့စကားလံုးထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲကို ျမင္ႏိုင္တဲ့ မွန္တစ္ခ်ပ္ပါရမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ႏွဳတ္ခမ္းက မေျပာျဖစ္လိုက္တဲ့ အသံေတြကို ၾကားႏုိင္ဖို႕ ၾကားခံေလဟာနယ္တစ္ခုပါရမယ္။ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အၾကင္ နာတရားေတြနဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ အနမ္းေတြအတြက္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ တံဆိပ္တစ္ခုပါရမယ္။ ျပန္လည္ ေ၀းကြာရ ေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ေတြကို ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ ဖိနပ္တစ္ရံ ပါရမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြကို အမွန္ကန္ဆံုး အတိက်ဆံုး တိုင္းတာျပႏိုင္မယ့္ ေပတံတစ္ေခ်ာင္းပါရမယ္...။ ေနာက္ဆံုး ကြ်န္ေတာ့္ အခ်စ္ေတြကို တိုင္တည္ဖို႕ သူမသိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ အျဖဴေရာင္ ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္ပါရမယ္။

သူမရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြ...။ စကားသံေတြ....။ ပံုရိပ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ဒီအခန္းက်ဥ္းေလးထဲက ရုန္းထြက္ဖို႕ ကြ်န္ေတာ္မၾကိဳးစားခ်င္ပါ...။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီအရာေတြအားလံုးကို တယုတရ လိုက္ေကာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ အိပ္ယာရဲ႕ အေပၚတည့္တည့္ မ်က္ႏွာခ်က္ေလးမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားခ်င္ပါတယ္။ အတူလက္တြဲ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ဖူး တဲ့ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ လမ္းတို႕မွ ေျခရာမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ နံရံေတြနဲ႕ အျပည့္ခ်ိတ္ဆြဲ အလွဆင္ထားျခင္ပါ တယ္...။ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ လွပခဲ့ဖူးေသာ အျပံဳးမ်ားနဲ႕ အနမ္းေတြကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ေကာ္ဖီခြက္ေလးထဲ မွာ ထာ၀ရအတြက္ ဖြက္ထားခ်င္ပါတယ္...။ လြမ္းတဲ့အခါတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ ထုတ္ေသာက္ႏိုင္ေအာင္ေပါ့....။

တရိပ္ရိပ္ေပၚေနတဲ့ ဒီအတိတ္ပုံရိပ္ေတြကို မ်က္၀န္းတစ္စံု မွိတ္ရံုနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မပိတ္ျပစ္ႏိုင္တာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ည့ံဖ်င္းမွဳေၾကာင့္ပဲ ဆုိၾကပါေတာ့...။ ဒီလိုဆိုလဲ ကြ်န္ေတာ္ အလင္းႏွစ္ တစ္သန္းစာေလာက္ မိုက္မဲ လိုက္ခ်င္ပါတယ္...။ ကြ်န္ေတာ့္ အိပ္ယာတစ္ေလွ်ာက္ ကြ်န္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြ လူးလိုက္လြန္႕လိုက္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ ခ်စ္သူရဲ႕ အရိပ္ေတြကို လိုက္ရွာေနပံုမ်ား...။ ထားလိုက္ပါေလ...။ တစ္ေန႕ေတာ့ သူတို႕သခင္မရဲ႕ အရိပ္ေတြကို သူတို႕ နမ္းရွိဳက္ရ ေကာင္းပါရဲ႕....။ အိပ္မက္မွာလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ေလ.....။

မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာထဲကမွ
ငါအမုန္းဆံုးက မနက္ျဖန္က
မနက္ျဖန္ပဲ....။
BLACK DREAM

အေကာင္းဆံုးကိုေမွ်ာ္လင့္ဖို႕ထက္ အဆိုးဆံုးအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ပိုၿပီးအခ်ိန္ေပး ျပင္ဆင္ခဲ့ပါလွ်က္....။ တစ္ကယ္ တမ္း ရင္ဆိုင္ရျပန္ေတာ့လဲဗ်ာ...။ ရင္ထဲနင့္လွပါတယ္...။ ဆို႕တက္လာတဲ့ အမည္မဲ့ခံစားခ်က္ေတြကို အရင္က လို ေကာ္ဖီခါးခါးေတြနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မျမိဳခ်ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး...။ မီးခိုးေငြ႕ေတြ အျဖစ္ေလာင္တိုက္သြင္း ျပာခ်ဖို႕လည္း ကြ်န္ေတာ္ မေအာင္ျမင္ေတာ့ပါဘူး...။ စကားလံုးေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းဖို႕အတြက္လည္း ကြ်န္ေတာ့္လက္ ေခ်ာင္းေတြ အင္အားမဲ့ခဲ့ရပါၿပီ...။ ကြ်န္ေတာ္ေလ...။ ကြ်န္ေတာ္..... သူမကို အရမ္းျမတ္ႏိုးမိပါသည္။

" နင္သိလားခ်စ္သူ...ငါေလ တိတ္တဆိတ္ရူးသြပ္ေနေလရဲ႕...။ နင္မရွိႏိုင္ေတာ့တဲ့ ငါ့ရဲ႕နံနက္ခင္းေတြဟာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွ အရင္လို အၾကင္နာေတြျပည့္ေနတဲ့ ေကာ္ဖီနံ႕သင္းသင္းေတြ မရွိႏို္င္ေတာ့ဘူး ဆုိတာ နင္သိပါ ေလရဲ႕... ေနာက္ဆံုး အလြမ္းေတြပဲ ပြင့္လာရမယ္မွန္းသိရက္နဲ႕ ငါၾကည္ျဖဴသေဘာတူစြာနဲ႕ပဲ ဒီပန္းတစ္ပြင့္ကို စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တာပါ...။ ခဏတာအတြက္ပဲ ခြဲရတာဆိုရင္ေတာင္ အဲ့ဒီ့ခဏေတြကို ငါေနာက္ဘ၀က်မွ အတိုးနဲ႕ ျပန္ ဆပ္လိုက္ျခင္ရဲ႕...။ နင္မသိလို႕ပါ ခ်စ္သူ...။ ငါ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးဟာ နင္ေပးတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႕ လည္ပတ္ေနခဲ့ ရတယ္ဆိုတာကိုေပါ့...."

ဒီအာရုဏ္တက္ဟာ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့ အက်ည္းတန္ဆံုး ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ပါပဲ...။ အခြင့္ရွိေသးရင္ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ လစ္ဟင္းမွဳေတြ၊ အသံုးမက်မွဳေတြ၊ မွားယြင္းမွဳေတြအတြက္ သူမရဲ႕ ေျခဖမိုးထက္က ယဇ္စင္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ ၀ိဥာဥ္ကို ကားစင္တင္ၿပီး ေပးစပ္ျခင္ပါေသးတယ္...။ ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ သူမရဲ႕ အလိုမက်မွဳေတြ၊ ေဒါသေတြ၊ နာၾကည္းမွဳေတြ၊ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္မွဳေတြအတြက္ သူမရဲ႕ ေျခဖမိုး ယဇ္စင္ကို ကြ်န္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေဆးေၾကာ သုတ္သင္ေပးခ်င္ပါေသးတယ္...။

အခြင့္ရွိေသးရင္ေပါ့ဗ်ာ...
................ေနာက္ထပ္ အခြင့္ရွိေသးမယ္ ဆုိရင္ေပါ့....
.....................................ကြ်န္ေတာ္ေလ.....
..................................................သူမရဲ႕ နဖူးေလးကို ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ထပ္မံ နမ္းရွိဳက္ခြင့္ ရွိခ်င္ပါေသးသည္။


နင္သိလား....ခ်စ္သူ
နင့္ရဲ႕ အနမ္းတစ္ခ်က္တိုင္းမွာေလ...
ငါ့ ခံႏိုင္ရည္ေတြ တစ္စစီ ပဲ့ေၾကြခဲ့ ဖူးတယ္ဆိုတာကိုေပါ့...။
BLACK DREAM

p.s- အခ်ိန္အၾကာဆံုး ဖန္တီးခဲ့ရတဲ့ စည္းခ်က္တစ္ခုပါပဲ...။

5 comments:

Unknown said...

ခ်စ္ခင္နွစ္သက္တဲ့သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ ခြဲခြာရတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ခံနုိင္ရည္ရွိမွာတဲ့လဲ ၊ ေနာက္ဆံုး လက္ျပနႈတ္မဆက္ခင္ နမ္းခဲ့တဲ့ အနမ္းေလးတစ္ပြင့္ကို ျပန္ဆံုေတြ႔ၾကမယ့္အခ်ိန္ထိ ပူပူေႏြးေႏြးေလးအျဖစ္ ထိန္းသိမ္းထားနိုင္ပါေစဗ်ာ ၊ တစ္ခဏတာခြဲရတယ္ဆိုတာ တစ္ဘ၀စာ ျပန္ဆံုၾကဖို႔အတြက္ပဲ မဟုတ္လား ၊ ခင္ဗ်ားကိုယ္ထဲမွာ စီးေနတဲ့ေသြးေၾကာေတြ အခုအခ်ိန္ထိ သူ႕ရဲ့အနမ္းေလးေတြနဲ႔ ေႏြးေထြးေနေသးတယ္ဆိုတာ သတိတရ ရွိေနလိုက္ ၊ မနက္ျဖန္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ၾကရေအာင္ ။

Anonymous said...

နင္ဒီေလာက္ထိခ်စ္တတ္မွန္းခုမွသိေတာ့တယ္ စိတ္မေကာင္းပါဘူးသယ္ရင္း..... ျပန္ဆုံနိုင္ဖို႕အတြက္ခဏခြဲခြာရတယ္လို႕စိတ္ေျဖနိုင္ပါေစဟာ (သူမရဲ႕ ေျခဖမိုး ယဇ္စင္ကို ကြ်န္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေဆးေၾကာ သုတ္သင္ေပးခ်င္ပါေသးတယ္...။)အဲ႔လိုေရးထားတာေတာ့မၾကိဳက္ဘူး
မသုံးနွဳံးသင့္ဘူး...

Anonymous said...

အခ်ိန္အၾကာႀကီးပဲ ဖတ္သြားတယ္။
blackdream21.com က ဖြင့္လို႔မရဘူးေနာ္။ ပိတ္လိုက္တာလား။
အျမဲအားေပးလ်က္
ေအးခ်မ္းသူ

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ရင္နင္႔စရာပဲ....

thawnayzin said...

ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ