May 15, 2008

ျပတိုက္တစ္ခု၏ ေမးခြန္း...


A.D- 3000

ကြ်န္ေတာ္ ဒီေန႕အလုပ္အားရက္ပါ…။ အခုလို အလုပ္အားရက္မ်ိဳးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ယခုျဖတ္သန္း ေနရတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ တကယ္ကိုရေတာင့္ရခဲ အခြင့္အေရး ဆုလာဒ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္…။ အစစ အရာရာ စကၠန္႕ႏွင့္ အမွ် အေရးၾကီးၿပီး လွဳပ္ရွားလုပ္ကိုင္ေနရတဲ့ ဒီလိုေခတ္တစ္ခုမွာ ကြ်န္ေတာ့္အဖို႕ မိသားစုအတြက္ အခ်ိန္ ဆိုတာ မေပးႏိုင္သေလာက္ကို ရွားပါးခဲ့ရပါတယ္…။ မနက္မိုးလင္းက မိုးခ်ဳပ္ မိသားစု မ်က္ႏွာကို စံုစံုလင္လင္ မေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ေန႕ေတြဟာ ႏွစ္နဲ႕ခ်ီၿပီးေတာ့ေတာင္ မ်ားျပားေကာင္းမ်ားျပားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္…။ နည္းပညာ တိုးတက္ မွဳေတြရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္သာ ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာေတြက တစ္ဆင့္ သား၊သမီး နဲ႕ ဇနီးတို႕ရဲ႕ မ်က္ႏွာမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ေနရ ျခင္းေၾကာင့္ သူတို႕ရဲ႕ နာမည္ေတြနဲ႕ ရုပ္ေတြ ကိုေမ့မသြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္…။ ဒီလိုသာ မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့လားဗ်ာ.......….။

“ မိန္းမ မင္းလည္း ဒီေန႕ေတာ့ အလုပ္အားတယ္မလား..?”
“ အင္း…အားပါတယ္..။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ…?”
“ ဒီလိုေလကြာ ငါတို႕မိသားစု စံုစံုလင္လင္ ေလွ်ာက္မလည္ရတာၾကာၿပီ…။ အဲဒါ..ဒီေန႕ ျမိဳ႕ထဲ နဲနဲပါးပါး ေလွ်ာက္လည္…။ ကေလးေတြကိုလည္း သူတို႕မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ေနရာေလးေတြ ပို႕ေပးၿပီး၊ ဆိုင္တစ္ခုမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး တို႕မိသားစု ညစာစားရင္း အပန္းေျဖ ၾကတာေပါ့…။”
“ အင္း…ေကာင္းသားပဲ..။ ဒါေပမယ့္ သမီးၾကီးကေတာ့ လုိက္ႏိုင္မယ္မထင္ဘူး…။ သူဒီေန႕ သူအခု လုပ္ေနတဲ့ Project အတြက္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူတူ လုပ္မယ္ဆိုၿပီး သူ႕သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အိမ္ သြားအိပ္ တယ္....။”
“ ဟာ… ရပါတယ္..။ သမီးက အရြယ္ေရာက္ေနၿပီပဲ…။ သူလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ဖူးၿပီး သိၿပီးေနၿပီပဲ။ သားကိုပဲ အဓိကထားၿပီး လုိက္ပို႕ေပးၾကတာေပါ့…။ ကဲ…ဒါဆို သားကို ေရမိုးခ်ိဳးခိုင္းၿပီး သြားဖို႕ အဆင္သင့္လုပ္ ခိုင္းထားေတာ့…။ ကိုယ္ စီစဥ္စရာ ရွိတာေတြ စီစဥ္လိုက္ေတာ့မယ္…။”

ကြ်န္ေတာ္ မေျပာဖူးလား…။ ဒီေလာက္ေသခ်ာတဲ့ အားလပ္ရက္မ်ိဳးမွာေတာင္ မိသားစု စံုလင္ဖို႕ မေသခ်ာဘူး။ မတတ္ႏုိင္ဘူးေလ…။ သားပဲ ရွိေတာ့ သားကိုပဲ ေခၚသြားရေတာ့မွာေပါ့…။ သမီးက တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူ ျဖစ္ ေနၿပီဆိုေတာ့ သူလည္း သိသင့္သေလာက္ေတာ့ သိေနပါၿပီ..။ သိပ္ၿပီးစိုးရိမ္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး…။ အဲ.. ကြ်န္ေတာ့္သားကေတာ့ အခုမွ ၄ ႏွစ္သာ ရွိေသးတာဆိုေတာ့ သူ႕မွာ သိစရာ ေတြအမ်ားၾကီးရွိေနပါတယ္…။ ဟုတ္တယ္ေလ ၄ ႏွစ္သားအရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္မေျပာနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ လူၾကီးေတြေတာင္မွ သိစရာ၊ ေလ့လာစရာ ဆိုတာ ကုန္သြားတယ္လို႕ ရွိမွမရွိတာ…။ “ သားေလးကို ဘယ္ပို႕ေပးရင္ ေကာင္းမလဲ…? အား…! ဟုတ္ၿပီ…!”

“ ေမာင္… ရွင္ သားကို ဘယ္ေခၚသြားမွာလဲ…?”
“ ေရာက္ေတာ့ သိမွာေပါ့ကြာ…။ မင္းေတာင္ ေရာက္ဖူးခ်င္မွ ေရာက္ဖူးမွာ…ဟာ..ဟ”

ကြ်န္ေတာ့္ မိန္းမလဲ ကြ်န္ေတာ္ စလိုက္တာကို မခံမရပ္ႏိုင္ေတြျဖစ္ၿပီး တစ္လမ္းလံုး ပြစိပြစိလုပ္လိုက္.. ကြ်န္ေတာ္က ထပ္စလိုက္နဲ႕…။ အေနာက္မွာ ထိုင္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္သားက နားလည္လို႕လား ဘာလားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာမသိ တခစ္ခစ္နဲ႕ ရယ္ၿပီးလိုက္သြားလိုက္ၾကတာ ကားတစ္စီးလံုး ဆူည့ံလို႕ သာ ေနခဲ့ပါတယ္…။ ကြ်န္ေတာ့္သားရဲ႕ ျပတိုက္မွာ ေမးလိုက္တဲ့ ေနာက္ဆံုးပြဲသိမ္း ေမးခြန္းတစ္ခု မေရာက္ခင္ ထိေပါ့ဗ်ာ…။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~ လူသားမ်ားဆိုင္ရာ ယဥ္ေက်းမွဳႏွင့္ သမိုင္း ျပတိုက္ ~~~~~~~~~~~~


“ ဟင္..? ေမာင္… ရွင္ သားကို လိုက္ျပမယ္ဆိုတာ ဒီေနရာၾကီးလား..? ပ်င္းစရာၾကီးကြာ…။”

ကြ်န္ေတာ့္ မိန္းမက စိတ္ပ်က္တဲ့ေလသံၾကီးနဲ႕ ကေလးကေတာင္ ဂ်ီမက်ပဲ…။ သူက ၿဂိဳလ္က် ပါေတာ့တယ္…။

“ ကဲ..မွန္မွန္ေျပာ မိန္းမ… မင္းေရာ ဒီေနရာ ေရာက္ဖူးလား…?” ကြ်န္ေတာ္က ျပံဳးၿပီးေမးေတာ့ အိမ္ရွင္မက ကြ်န္ေတာ့္ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္သာထိုးၿပီး ႏွဳတ္ဆိတ္ေနပါေတာ့တယ္…။ ေသခ်ာၿပီ သူလည္း တစ္ခါမွ ဒီေန ရာ မေရာက္ဖူးခဲ့ပါ….။

“ လာ…သား ကားေပၚကဆင္း.. ေဖေဖတို႕ အထဲ၀င္ၾကည့္ၾကရေအာင္” ကြ်န္ေတာ္ သားကိုလက္တြဲၿပီး ျပတိုက္ထဲကို ၀င္ခဲ့ပါတယ္…။ ကြ်န္ေတာ့္သားလည္း မ်က္လံုးေလး ကလည္ကလည္နဲ႕ သူတစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ့ ၿဂိဳလ္တစ္ခုေပၚပဲ ေရာက္ေနသလိုလို…။ ရုပ္ျပကာတြန္းေတြနဲ႕ အင္တာနက္ေတြထဲမွာ သူဖတ္ဖူး ေနၾက အဂၤါၿဂိဳလ္ေပၚပဲ ေရာက္ေနသလိုလို အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလး ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ အထင္ေတာ့ သူ႕အေတြးထဲက ဒီေန႕သူေရာက္မယ္လို႕ စိတ္ကူးယဥ္ထားတဲ့ေနရာနဲ႕ အခုသူေရာက္ရွိေနတဲ့ ေနရာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ကြဲျပားေနပံုရပါတယ္…။ ဒါေပမယ့္…။ ဒင္းကလည္း ေခသူေတာ့မဟုတ္ေခ်…။ ျပတိုက္ထဲ စေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ မဲမဲျမင္ရာ အကုန္လက္ညိွဳးထိုးၿပီး စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး စပါေတာ့တယ္..။ သူကလည္း မလြယ္...။ အေကာင္ကသာ လက္ေတာက္ေလာက္…။ တစ္ခါတစ္ခါ ကြ်န္ေတာ္ ရွင္းျပတာကို မယံုလို႕ဆိုၿပီး သူ႕ကို (၄) ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕တုန္းက ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ၀ယ္ေပးထားတဲ့ PDA ေလးကို ထုတ္… အင္တာနက္ ကရရွိတဲ့ Data ေတြ Information ေတြ နဲ႕တိုက္ၾကည့္ၿပီး သူစိတ္ေက်နပ္ေလာက္ေတာ့မွသာ ေနာက္ျပခန္း တစ္ခုကို ကူးရပါတယ္…။ မလြယ္ ေရးခ် မလြယ္ပါ…။

အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ငယ္စဥ္က ကြ်န္ေတာ့္ ဖခင္ႏွင့္ တစ္ေခါက္သာ ေသေသ ခ်ာခ်ာေရာက္ခဲ့ဖူးတာပါ…။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းနဲ႕ ဆက္စပ္ၿပီး အလုပ္ ကိစၥသေဘာနဲ႕ မၾကာခဏေရာက္ေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာႏွံ႕ႏံွ႕စပ္စပ္ မရွိခဲ့ပါဘူး..။ ငယ္စဥ္က ဖခင္ ရွင္းျပ ထားခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္းအရာ အခ်ိဳ႕ေခါင္းထဲ က်န္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း လုပ္ငန္းနဲ႕ အနည္းငယ္ဆက္စပ္ မွဳရွိ ေနတာကတစ္ေၾကာင္းရယ္ေၾကာင့္သာ ကြ်န္ေတာ့္သား ေမးသမွ် ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အျပည့္အစံု မဟုတ္ေတာင္ အနည္းငယ္ ျခံဳမိေအာင္ ရွင္းျပႏုိင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္..။ ဒီျပတိုက္ထဲမွာ ျပသထားတာေတြမွာ အဓိက ကေတာ့ လူ႕သမိုင္းဆိုင္ရာ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္လာမွဳေတြ၊ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္ဆီးသြားၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္လု ( တစ္ခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး) ျဖစ္တဲ့ အရာေတြကို ခက္ခက္ခဲခဲ ရွာေဖြျပသထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္…။

ဒီျပတိုက္ရဲ႕ စိတ္၀င္စားစရာ အေကာင္းဆံုး ျပခန္းကေတာ့ “လူသားမ်ား၏ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ သေဘာတရားမ်ား” ဆိုတဲ့ ျပခန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္…။ အဲဒီ့ျပခန္းထဲမွာ လူေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ “စိတ္” မ်ိဳးစံုကို ေသေသ ခ်ာခ်ာ အမ်ိဳးအစား အုပ္စုမ်ားခြဲျခားၿပီး ျပသထားပါတယ္…။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ “စိတ္” အမ်ိဳးအစားမ်ားမွာ လြန္ခဲ့ ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ မိ်ဳးတုန္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီ ျဖစ္ၿပီး…။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အမ်ိဳးအစားမ်ားမွာ ေပ်ာက္ ကြယ္စျပဳေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္….။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ လင္မယားႏွစ္ေယာက္သာမက အငယ္ေကာင္လည္း ဒီျပခန္းေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္္ ၀င္စား ေနပံုရပါတယ္…။ ကေလးတို႕ရဲ႕ သဘာ၀ သူစိတ္၀င္စားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ အလစ္မွာ ဟိုကိုင္ၾကည့္ ဒီကိုင္ၾကည့္ လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားလို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္မွာ သူ႕ကို အသည္းအသန္လိုက္ဆြဲ ေနခဲ့ရပါတယ္…။

“ သား.. “စိတ္” ေတြကို ေလွ်ာက္မကိုင္ရဘူးေလ..ဟိုမွာ စာေရးထားတယ္ ဖတ္ၾကည့္စမ္း” ဆိုၿပီးသူ႕ အေမက ေျပာေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက မပီကလာ ပီကလာနဲ႕ သက္ဆိုင္ရာ “စိတ္” အသီးသီးရဲ႕ ေအာက္မွာေရးထားတဲ့ စာသားကို တစ္လံုးခ်င္း ေတာ္ေတာ္ကို ၾကိဳးစားပမ္းစား ဖတ္ရပါေတာ့တယ္..။ ျဖစ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္…။ သူတို႕က ေမြးကတည္းက ကြန္ျပဴတာမ်ားရဲ႕ ဖန္သားျပင္မ်ား ေပၚမွာသာ စကားလံုးမ်ားနဲ႕ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကေတာ့ ျပင္ပမွာ ေရးသားထားတဲ့ “စာသားႏွင့္ စကားလံုးအစစ္မ်ား” အတြက္ ဖတ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲေနပံုပါပဲ...။

“မ….ကိုင္…..ရ…! တဲ့… ဟုတ္လား ေမေမ?”

သူ႕အေမက သူ႕သားကိုျပံဳးၿပီး တစ္ခ်က္မွ်သာ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါတယ္…။ ေတာ္ေသးတာေပါ့…ဟူး..! ကြ်န္ေတာ့္ သက္ျပင္းဆံုးေအာင္မခ်လိုက္ရပါ…။ အငယ္ေကာင္ ေမးလိုက္ေသာ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ ငယ္ထိပ္ကို တစ္စကၠန္႕ မိုင္တစ္ေထာင္ႏွဳန္းျဖင့္ လြင့္စင္လာေသာ ဥကၠာပ်ံ တစ္ခု၀င္ေစာင့္ ပါေတာ့တယ္…။ ျပန္ခန္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေနရာ အေရာက္…။ ေခ်ာင္က်က် ေနရာတစ္ခုမွာ မထင္မေပၚ ျပသထားတဲ့ အရာ တစ္ခုကို လက္ညိွဳးထိုးၿပီး ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္…။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ သူေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းကို သူ႕အေမနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္သာမက…။ ယခုလက္ရွိ လည္ပတ္ေနတဲ့ လူမွဳယႏာၱၾကီးတစ္ခုလံုးမွာ ေျဖႏုိင္မယ့္သူ မရွိ ေလာက္ေအာင္ကို “ရွဳပ္ေထြး ရွင္းလင္း” တဲ့ ေမးခြန္း တစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္…။ အင္း…ေျပာမဲ့သာ ေျပာရတယ္။ ေျဖရွင္းဖို႕ေနေနသာသာ အဲဒီ့….သူေမးလိုက္တဲ့ အရာတစ္ခုရဲ႕ အေၾကာင္းကို ဒီေခတ္ၾကီးထဲမွာ ၾကားဖူးတဲ့ သူေတာင္ ရွိပါ့မလားလို႕ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနမိပါေတာ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္သား စိတ္အားထက္သန္စြာ အားရပါးရ ေမးလိုက္တာကေတာ့…

“ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႕ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္” ဆိုတာ ဘာလဲဟင္….?”


p.s- စိတ္ကူးယဥ္ သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။

29 comments:

Anonymous said...

မိုက္တယ္ကြာ..။ လုံး၀မလိမၼာဘူး..။
ံHey Dude, Keep It Up..!!

မြန္ said...

အဲဒီေမးခြန္းကို အခုအသက္၂၂နွစ္ေရာက္ေတာ႔မွ ေနာက္တစ္ခါေလာက္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ျပန္ေမးၾကည္႔ဖို႔သတိရတယ္ အဲလိုျပန္ေမးဖို႔ သတိေပးတာေက်းဇူး ရွာမရေသးတဲ႔ အေျဖေတြအတြက္ေတာ႔ ေတြေဝဆဲေလ

Anonymous said...

အင္းေတာ္ေတာ္ေကာင္းလိုက္တဲ့အေရးအသား
ညီမထင္တာေတာ့ ညီမအဲဒီျပတိုက္ထဲေရာက္ရင္ ကေလးေလးလိုဘဲ ေၾကာင္မွာလားမသိဘူးေနာ္။ ညီမသာ ကေလးေလးရဲ႕ အေဖျဖစ္ရင္ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ လူတိုင္းမွာရွိတယ္ ေကာင္းတာနဲ႕႔ မေကာင္းတာနဲ႕ ပဲကြာတယ္။ ကို္ယ္ခ်င္းစာစိတ္ဆိုတာ လူတိုင္းမွာေတာ့မရွိနိုင္ဘူးလို ရွင္းျပေပးခ်င္တယ္။ ထင္တာေျပာတာ မွန္လားမမွန္လားေတာ့ မသိဘူး အမွားပါရင္လဲ ခြင့္လြတ္ေပးပါ။

ေႏြမုန္တိုင္း said...

အဲဒီေတာ့အေဖႀကီးက ဘယ္လုိအေျဖေပးလိုက္လဲ???
လူေတြႏႈတ္ဖ်ားမွာ အၿမဲသံုးေနေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားလူေတြ လ်စ္လွ်ဴရႈ႕ထားတဲ့ အရာေတြလို႕ ေျပာလိုက္ေဖႀကီးေရ....

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

ေက်းဇူး :)

ညိမ္းညိဳ said...

ဘလက္ႀကီးေရ ပို႔စ္က ေကာင္းလြန္းလို႔ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ႔။ သိပ္ေကာင္းတယ္ကြာ။ တကယ္ကို အလိပ္၅၀ ကြက္တိ :) အပိုအလိုမ႐ွိ။ အလိပ္၅၀ ကိစၥမ႐ွင္းပါက ဘိုတင့္ႀကီးထံေမးႏိုင္ :P ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ သူငယ္ခ်င္းေရ

Anonymous said...

ဟာ.....ေကာင္းလိုက္တာ။ critical thinking ကေတာ့ တကယ္ေလးစားတယ္။ ဖတ္ေနတံုးစိတ္ထဲမွာ တဟာဟာနဲ႔ ၿဖစ္ေနမိတယ္။ တကယ္ဘယ္ “ရွဳပ္ေထြး ရွင္းလင္း” ေမးခြန္းပါပဲ။ တခါကေၿပာဖူးတလိုဘယ္ အရိုးဆံုးေသာအရာမ်ားက အဆန္းက်ယ္ဆံုးပဲေလး..အေဖႀကီးက ဒီေမးခြန္ကို ေကာင္းဆံုးအေၿဖေပးႏိုင္ပါေစ.. လူတိုင္းလဲပိုၿပီးနားလည္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါေစသား။

Unknown said...

“ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႕ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္” ဆိုတာ စာအုပ္ေတြနဲ႔ ပံုၿပင္ေတြထဲမွာပဲ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ၿပတိုက္ပို႔ရတဲ့ အဆင့္ကိုေရာက္သြားတာကို မသိလိုက္ဖူး.... ငါ့ကိုငါလည္း ၿပန္စမ္းစစ္လိုက္အံုးမယ္ကြာ..... ၿမင္ဖူး ႐ွိဖူးလားလို႔ ....
နိူင္ငံခ်မ္းသာရင္ အဲတာေတြ အလိုလို ၿပန္ေပၚတယ္ကြ..
အဲဒါ ေသခ်ာတယ္ကြ ကိုယ္ေတြ႔.........

Apprenticeship said...
This comment has been removed by the author.
Apprenticeship said...

umm good question huh?
I did visit that museum too. The question that came up in my thoughts was why it's so difficult to appreciate and accept other beings. I was wondering, and still wonder, why people are killing and oppressing each other. After all.. we all are human being regardless of colors (black, white, brown, and yellow), ethnicities/cultures ,and status (rich & poor, teachers & students, parents & children, the governments & its citizens). I see pointless to fight over who we are, yet to appreciate the beauty of diversities and learn/protect/love each other. I think the world must be more beautiful and peaceful if we could recognize others as human being and respect for their beings...
In fact, we all are bony. Isn't it? Definitely a great post again Black yay..

mgthonnya said...

Excellent :)

Anonymous said...

ေကာင္းကြာ အေတြးေကာ အေရးေကာ ။ ပို႔စ္အသစ္မွာ ၀င္ေမႊမယ္ စိတ္ကူးထားတာ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိေအာင္ အေတြးေကာင္းေလးေတြ နဲ႔ ေရးထားေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး ။ အဲဒီေတာ့ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူးကြာ ပို႔စ္ေကာင္းလို႔ ၊မေမႊရလို႔ စိတ္ဆိုးၿပီးျပန္သြားတယ္ အေဟးေဟး

Anonymous said...

အရမ္းေကာင္းတဲ့ ပုိ ့စ္ေလးပါ။စာေရးတဲ့ သူကေတာ္လြန္းလို ့ ၿပတုိက္ကိုေတာင္ သြားၾကည့္ခ်င္ လာၿပီ။ ၿပီးရင္ အဲဒီကေလး ေမးတဲ့ ေမးခြန္းမ်ဳိး လိုက္ေမး မွာေနာ္။ လြတ္ေအာင္ေၿပး....... :P အလကား စတာပါေမာင္ေလး ေရ။ ဆက္ေရးပါ...အားေပးေနပါတယ္...( home! )

မွ်ားျပာ said...

အေပၚက ကဗ်ာဆရာေျပာသလိုပါပဲ .... ဟတ္ ဟတ္

Anonymous said...

အင္း.......... ဒီပို ့စ္ေလးကိုေတာ့ အရမ္းၾကိဳက္တယ္... ေလာကၾကီးရဲ ့တစ္ေနရာမွာ ဒီအေျဖေလးရွိေနပါေစဦးလို ့ ဆုေတာင္းေနပါတယ္..

Anonymous said...

A VERY FUTURISTIC WIRTING............

OMG..... A 4yrs OLD IS HAVING A PDA AS HIS GADGET
I'M SURE OUR NEXT NEXT GENERATION WILL BECOME LIKE THIS ONE DAY.
SEEMS LIKE YOU FORESEEN THEM AHEAD OF US :)

HUMANITY IS FADING AWAY IN OUR BEING !!!!
WHAT AN ALERT! GR8 ONE!

YOU R MY ROCK~

လင်းထက် said...

“ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႕ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ဘယ္လိုစာလံုးေပါင္းရတယ္ဆိုတာ သိေသးလို႕ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ...။

Anonymous said...

အေတြးေကာင္း အေရးေကာင္းပဲ ဒါေၾကာင့္ နက္ၾကီးလို႕ နာမည္ၾကီးေနတာေပါ့ ။
ေဆးလိပ္ခံုမွာ ေဆးလိပ္လိပ္တဲ့ အလုပ္သမေတြက တစ္စည္းကို အလိပ္၅၀ စည္းရတယ္
တစ္လိပ္ နွစ္လိပ္ လိုက္ေရ ေနရင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာမယ္ ဒါေၾကာင့္ လက္မွန္းနဲ႔
အတိုင္းလုပ္ထားတယ္ ၊ လက္နွစ္ဖက္ စုလိုက္လို႔ လက္သန္းၾကားဟေနရင္ တစ္လိပ္လို
နွစ္လိပ္လို သိသာတယ္ လိုသေလာက္ ထည့္လိုက္လို႔ရတယ္ ၊ အလိပ္၅၀ အတိပဲဆိုရင္
အပိုအလို မရွိ ကြက္တိ လက္က အလိုလို သိေနတယ္ ….
:):D

Anonymous said...

Good, Better, Best လို႔ပဲ ေျပာစရာရွိေတာ့တယ္။
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရား ႏွစ္ခုစလံုးက `ကိုယ္´ နဲ႔စေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္နဲ႔ပဲ အဓိကသက္ဆိုင္မယ္လို႔ ထင္တယ္။
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရား ရွိတဲ့သူဟာ ကိုယ္လြတ္႐ုန္းတာတို႔ ကိုယ္က်ိဳးရွာတာတို႔ မလုပ္တတ္သလို ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္က်ိဳးနည္းမွာလည္း မဟုတ္ဘူးလို႔ထင္တယ္။

Anonymous said...

your skill is better day by day. i will keep reading and waiting for more.

ၾကယ္စင္နတ္သမီး said...

အေျဖကေတာ႔ အရင္သိေအာင္လုပ္ၿပီးရင္ ေျပာျပေနာ္... ဟိ ဟိ... အခ်ိန္မရွိတဲ႔ထဲက မိသားစုအတြက္ အခ်ိန္ေပးတယ္ဆိုတာ မိသားစုတစ္စုမွာ ရွိသင္႔ရွိထိုက္တဲ႔ အခ်ိန္ေလးပါပဲ... family life ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးေလးပဲေနမွာေပါ႔... ^_^

Anonymous said...

ဟုတ္သား...ခေလးေတြးသလို အခုမွေတြးမိတယ္ လြယ္မလိုလိုနဲ ့ ရႈပ္ေနတာပဲ ေအာ္ေျပာရင္ ရႈပ္ကုန္ျပီးး ေရးထားတာလန္ထြက္ေနတယ္ လံုခ်ည္း ဟီးးးးးးးးးးး ေကာင္းလိုက္တဲ့ပိူ ့စ္ သိပ္ျပီးပညာေတြမျပနဲ ့ေလဗ်ာ ညီေလးေတြကို အားနာပါအံုးး. လိုက္လို ့ မမွီေတာ့ဘူး း)

Mhu Darye said...

တုိက္ဆုိင္မွဳဆီကေန တိုးထြက္လာတဲ့ ထက္ျမက္တဲ့ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ခုပဲေနာ့္။ တင္ျပပုံ ရွင္းလင္းၿပီး၊ အေရးအသား ေကာင္းမြန္စူးရွတယ္။ ေျပာခ်င္တဲ့အရာကို သြယ္၀ွက္တင္ျပတဲ့ ၀ကၤဂုတၱိဥဏ္ ႀကြယ္၀တဲ့ ဒီလို ေဆာင္းပါးေလးေတြ ဖတ္ရင္း blackdream ကိုေလးစားလ်က္ပါ။ ဒီထက္ပိုေကာင္းသထက္ေကာင္း ေအာင္ ေရနိဳင္ပါေစ။

emayarKhin said...

ဒါကအခုဆိုရင္ရွားပါးပစၥည္း
တခုစာရင္းကုိဝင္ေနၿပီေလ...........

emayarKhin said...

ဒါကအခုဆိုရင္ရွားပါးပစၥည္း
တခုစာရင္းကုိဝင္ေနၿပီေလ...........

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

အေရးအသားေရာ တင္ျပပံုရႈေထာင့္ပါ သိပ္ေကာင္းတာပဲ ေမာင္ေလးေရ... ေျပာခ်င္တာကို ရွင္းလင္းထိမိစြာ ေျပာသြားပံုကို တကယ္ သေဘာက်မိပါတယ္...

ပန္းခေရ said...

ေကာင္းတယ္ကြာ.............
ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ကို ေကာင္းလြန္းပါတယ္
အားက်မနာလုိျဖစ္ေနပါသည္..
ဟဲဟဲ

NwayLeL said...

အေတြးေလးလည္း ေကာင္း ၊ အေရးသားလည္း ေကာင္းတယ္ ။ ေနာက္ထပ္ ပို ့စ္ေတြလည္း ဖတ္ဘို႕ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။

မင္းက်န္စစ္။ said...

သားစဥ္ေျမးဆက္ သမိုင္းေပးတာဝန္လို အသိေပးသင့္တဲ့ ေနရာတစ္ေနရာက အျဖစ္ေလးပဲကြ။ အသိတစ္ခုရေစတယ္။ ဂြတ္ထ္ ဂြတ္ထ း) မင္းတားေရး ရရင္ေရာ ေခၚတြားမွာရား ဟတ္ဟတ္