ကြ်န္ေတာ္ ဘာႏွင့္တိုက္ဆိုင္လို႕ တိုက္ဆိုင္မွန္းမသိ…။ ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက အျဖစ္အ ပ်က္ေလး တစ္ခုကို သတိရမိပါသည္။ ထိုင္ခံု ေနရာတစ္ခုအတြက္ ျပသနာတတ္ခဲ့ၾကတုန္းက ျဖစ္ပါတယ္…။
"သူငယ္ခ်င္း ဒါ…မင္းခံုေနရာမဟုတ္ဖူးဆို…?"
"အင္း..မဟုတ္ဘူး…။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ..?"
"မင္းေနရာ မဟုတ္ဖူးဆိုလဲ သူ႕ပိုင္ရွင္ထိုင္ပါေစကြာ…။ "
"ဟ..ဘာလို႕ ဖယ္ေပးရမွာလည္း ငါ့အတန္းထဲမွာ ရွိတဲ့ေနရာ ငါၾကိဳက္တဲ့ေနရာ ထိုင္ပိုင္ခြင့္ရွိတာပဲ…။"
"ဒါေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ကြာ…။ ဒီေနရာက မင္းသာ တကယ္ၾကိဳးစားခ်င္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာ့ တကယ္ ကို သင့္ေတာ္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ…။ အခု မင္းက ကိုယ္တိုင္က်ေတာ့လည္း ေနရာ ေကာင္းမွာထိုင္ၿပီး ဘာမွမလုပ္…။ သူမ်ား ၾကိဳးစားခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္က်ေတာ့လည္း ဖယ္မေပးခ်င္နဲ႕…။ မင္းေၾကာင့္ တကယ္ ၾကိဳးစားခ်င္တဲ့သူေတြ…။ တကယ္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူေတြ နစ္နာတယ္ကြာ။ ၿပီးေတာ့မင္းကဒီမွာေနၿပီး သူမ်ားေတြ ဘုရားရွိခိုးေနတဲ့ အခ်ိန္လည္း ဟိုလူ႕လိုက္စ ဒီလူ႕လိုက္စနဲ႕ ဒုကၡလိုက္ေပးၿပီး..ဘာသာေရးလည္း ရိုေသကိုင္းရွိဳင္းရေကာင္းမွန္းမသိ…။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို လည္း..မေလးမစားနဲ႕ လုပ္ၿပီး ပညာသင္ၾကားေရး ကိုလည္း ဒုကၡေပးေသးတယ္...။"
"ေဟ့ေကာင္…ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ? ဘာလဲ..မင္းက အတန္းေခါင္းေဆာင္ပါ ဆိုၿပီးငါ့ကို ပါ၀ါ လာျပေန တာလား…။ ဒါမွမဟုတ္ ငါ့ကိုစိန္လာေခၚေနတာလား..? မင္းက ဘာေကာင္မို႕လို႕လဲ..? မေလာက္ေလးမ ေလာက္စားနဲ႕…။ မင္းကမ်ား ငါလိုေကာင္ကို လာၿပီးေတာ့ ဆရာလာလုပ္ေနေသးတယ္…။ နာခ်င္ၿပီထင္တယ္။ ဟုတ္လား ေဟ့ေရာင္…? မင္းေတာ့ ေက်ာင္းအျပန္ အရိုက္ခံခ်င္ၿပီထင္တယ္…။ မင္းငါ့အေၾကာင္းသိပါတယ္..။ ဒီအခန္းထဲမွာ ငါ့ကိုဘယ္ေကာင္မွ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ေမာ္မၾကည့္ရဲဖူး ဆိုတာ...။"
"ငါအတန္းေခါင္းေဆာင္မို႕လို႕ မင္းကို ပါ၀ါလာျပတာလဲ မဟုတ္ဘူး..။ ငါေက်ာင္းကအျပန္ မင္းတို႕ သတိၱမရွိလို႕ မိန္းမလို မိန္းမရ ၀ါးရင္းတုတ္အားကိုးနဲ႕ ေခ်ာင္းရိုက္မွာလည္း မေၾကာက္ဖူး…။ ခိုးေခ်ာင္ ခိုး၀ွက္ ေနာက္ေက်ာ ကေန ဓားနဲ႕၀င္ထုိးမွာလည္း မေၾကာက္ဖူး…။ ေအး… ေနာက္တစ္ခုက မင္းကို ဘယ္သူမွ မယွဥ္ႏိုင္လုိ႕ မင္းကို ေၾကာက္လို႕ အခန္းထဲက သူေတြကလည္း ၿငိမ္ေနၾကတာမဟုတ္ဖူး..။ မင္းနဲ႕ ယွဥ္ၿပီးမိုက္ရမွာကို မလိုလားလို႕ မတန္လို႕ လ်စ္လ်ဴရွဳထားတာ နားလည္လား…? ဒီအတိုင္းလည္း ၿငိမ္ေနၾကတယ္မထင္နဲ႕ မင္းကို ပညာသား ပါပါနဲ႕ ေနာင္ၾကဥ္သြားေလာက္တဲ့ သင္ခန္းစာေပးမလို႕ အခ်ိန္ေကာင္းကို သီးခံၿပီးေစာင့္ေနတာ…။ အဲဒါမင္း သေဘာေပါက္ထား…။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟုတ္လွၿပီထင္မေနနဲ႕…။"
"သူငယ္ခ်င္း ဒါ…မင္းခံုေနရာမဟုတ္ဖူးဆို…?"
"အင္း..မဟုတ္ဘူး…။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ..?"
"မင္းေနရာ မဟုတ္ဖူးဆိုလဲ သူ႕ပိုင္ရွင္ထိုင္ပါေစကြာ…။ "
"ဟ..ဘာလို႕ ဖယ္ေပးရမွာလည္း ငါ့အတန္းထဲမွာ ရွိတဲ့ေနရာ ငါၾကိဳက္တဲ့ေနရာ ထိုင္ပိုင္ခြင့္ရွိတာပဲ…။"
"ဒါေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ကြာ…။ ဒီေနရာက မင္းသာ တကယ္ၾကိဳးစားခ်င္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာ့ တကယ္ ကို သင့္ေတာ္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ…။ အခု မင္းက ကိုယ္တိုင္က်ေတာ့လည္း ေနရာ ေကာင္းမွာထိုင္ၿပီး ဘာမွမလုပ္…။ သူမ်ား ၾကိဳးစားခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္က်ေတာ့လည္း ဖယ္မေပးခ်င္နဲ႕…။ မင္းေၾကာင့္ တကယ္ ၾကိဳးစားခ်င္တဲ့သူေတြ…။ တကယ္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူေတြ နစ္နာတယ္ကြာ။ ၿပီးေတာ့မင္းကဒီမွာေနၿပီး သူမ်ားေတြ ဘုရားရွိခိုးေနတဲ့ အခ်ိန္လည္း ဟိုလူ႕လိုက္စ ဒီလူ႕လိုက္စနဲ႕ ဒုကၡလိုက္ေပးၿပီး..ဘာသာေရးလည္း ရိုေသကိုင္းရွိဳင္းရေကာင္းမွန္းမသိ…။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို လည္း..မေလးမစားနဲ႕ လုပ္ၿပီး ပညာသင္ၾကားေရး ကိုလည္း ဒုကၡေပးေသးတယ္...။"
"ေဟ့ေကာင္…ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ? ဘာလဲ..မင္းက အတန္းေခါင္းေဆာင္ပါ ဆိုၿပီးငါ့ကို ပါ၀ါ လာျပေန တာလား…။ ဒါမွမဟုတ္ ငါ့ကိုစိန္လာေခၚေနတာလား..? မင္းက ဘာေကာင္မို႕လို႕လဲ..? မေလာက္ေလးမ ေလာက္စားနဲ႕…။ မင္းကမ်ား ငါလိုေကာင္ကို လာၿပီးေတာ့ ဆရာလာလုပ္ေနေသးတယ္…။ နာခ်င္ၿပီထင္တယ္။ ဟုတ္လား ေဟ့ေရာင္…? မင္းေတာ့ ေက်ာင္းအျပန္ အရိုက္ခံခ်င္ၿပီထင္တယ္…။ မင္းငါ့အေၾကာင္းသိပါတယ္..။ ဒီအခန္းထဲမွာ ငါ့ကိုဘယ္ေကာင္မွ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ေမာ္မၾကည့္ရဲဖူး ဆိုတာ...။"
"ငါအတန္းေခါင္းေဆာင္မို႕လို႕ မင္းကို ပါ၀ါလာျပတာလဲ မဟုတ္ဘူး..။ ငါေက်ာင္းကအျပန္ မင္းတို႕ သတိၱမရွိလို႕ မိန္းမလို မိန္းမရ ၀ါးရင္းတုတ္အားကိုးနဲ႕ ေခ်ာင္းရိုက္မွာလည္း မေၾကာက္ဖူး…။ ခိုးေခ်ာင္ ခိုး၀ွက္ ေနာက္ေက်ာ ကေန ဓားနဲ႕၀င္ထုိးမွာလည္း မေၾကာက္ဖူး…။ ေအး… ေနာက္တစ္ခုက မင္းကို ဘယ္သူမွ မယွဥ္ႏိုင္လုိ႕ မင္းကို ေၾကာက္လို႕ အခန္းထဲက သူေတြကလည္း ၿငိမ္ေနၾကတာမဟုတ္ဖူး..။ မင္းနဲ႕ ယွဥ္ၿပီးမိုက္ရမွာကို မလိုလားလို႕ မတန္လို႕ လ်စ္လ်ဴရွဳထားတာ နားလည္လား…? ဒီအတိုင္းလည္း ၿငိမ္ေနၾကတယ္မထင္နဲ႕ မင္းကို ပညာသား ပါပါနဲ႕ ေနာင္ၾကဥ္သြားေလာက္တဲ့ သင္ခန္းစာေပးမလို႕ အခ်ိန္ေကာင္းကို သီးခံၿပီးေစာင့္ေနတာ…။ အဲဒါမင္း သေဘာေပါက္ထား…။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟုတ္လွၿပီထင္မေနနဲ႕…။"
ေျပာရင္း ေျပာရင္းျဖင့္သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ စကားေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး အေျခအေန တင္းမာလာခဲ့ပါတယ္။
"ေဟ့ေကာင္…မင္းက ငါ့ကို ဒီေနရာမွာ ထုိင္ခ်င္လို႕ ထိုင္ေနတယ္မ်ား ထင္လို႕လား…။ ငါဒီမွာ ထုိင္တယ္ဆိုတာ က ငါ့အတန္းကို ငါကာကြယ္ထားတာကြ…။ အဲဒါမင္းနားလည္လား…? တစ္ျခားအခန္းက ေကာင္ေတြ ငါဒီမွာ ထိုင္တာကို ေတြ႕တာနဲ႕ ငါ့အခန္းသားေတြကို မိုက္ေၾကးမခြဲရဲေအာင္.. ျပသနာမရွာရဲေအာင္ ကိုယ့္အသိစိတ္ ဓာတ္နဲ႕ကိုယ္ သမိုင္းေပးတာ၀န္အရ ထိုင္ေပးထားတာကြ…။ ဟား..ဟား..ဟား…။ ေနာက္ၿပီးငါ့မွာက တစ္ျခားအခန္းက အားကိုးရေလာက္တဲ့ ေကာင္ေတြကလည္း ငါ့ဘက္က ရပ္တည္ေနတယ္ေလ…။ ငါတို႕အခန္း ကိုထိရင္ သူတို႕ကလည္း ငါတို႕အခန္းဘက္ကေန ကာကြယ္ေပးမယ့္လို႕ ငါ့ကိုေျပာထားၿပီးသားကြ။ ငါတို႕ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေၾကာက္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့..။ မဟုတ္ဖူးလား...ဟား..ဟား"
"ေဟ့ေကာင္…။ အရူး..။ မင္းထင္ရာ ျမင္ရာ သမိုင္းေပးတာ၀န္ေတြဘာေတြနဲ႕ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ အဓိပၸါယ္မရွိ တဲ့ ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႕…။ ငါတို႕အခန္းကလည္း ဘယ္သူကမွ…။ ေအး…မင္းကလြဲလို႕ေပါ့ကြာ ဘယ္သူကိုမွ ျပသနာသြားမရွာဘူး…။ ငါတို႕အခန္းထဲက သူေတြက သူမ်ားကို ဘယ္တုန္းကမွ ျပသနာသြားရွာ တာ၊ ရန္သြားစတာ မရွိတဲ့အတြက္ ဘယ္သူကမွလည္း ငါတို႕အခန္းကို အလကားေန ျပသနာလာမရွာဘူး…။ ေအး…..မင္းအခုလို အတန္းေရွ႕မွာ ထိုင္ေနေတာ့မွ သူမ်ားအခန္းေတြက ငါ့တို႕အခန္းကို အထင္ေသး၊ အျမင္ ကတ္ၿပီး ျပသနာလာရွာခ်င္ရွာမွာ…။ ေနာက္တစ္ခု ငါေျပာခ်င္တာက မင္းေျပာတဲ့ တစ္ျခားအခန္းက ေကာင္ေတြ ဆိုတာလည္း မင္းကိုကပ္ေပါင္း၊ Cover လုပ္ၿပီး ငါတို႕အခန္းထဲက တန္ဖိုးရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြကို ထိကပါး ရိကပါးလုပ္ၿပီးေတာ့ သူတို႕ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အျမတ္ထုတ္ဖို႕ လုပ္ေနတာ။ အဲဒါေရာ မင္းသိရဲ႕လား? အကယ္၍ သူမ်ားေတြက ငါတို႕ အခန္းကို အလကားေန ျပသနာလာရွာ… လာေစာ္ကားတယ္ပဲ ထားအံုး…။ ေဟ့ေရာင္…ဒီမွာ..။ ငါတို႕အခန္းက အျမဲစည္းလံုးၿပီးသားကြ..။ အဲဒါမင္းနားလည္လား…? ကိုယ့္အခန္း ထဲကသူကို သူမ်ားကလာေစာ္ကားရင္ ေခါင္းငံုခံေနမယ့္အထဲမွာ ငါတို႕ အခန္းနဲ႕ အခန္းထဲကသူေတြ မပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး မင္းသိေအာင္ထပ္ေျပာအံုးမယ္..။ ငါတို႕အခန္းက ဘယ္အခန္းက ေကာင္ေတြကိုမွလည္း အားမကိုးဘူး…။ ကိုယ့္အခန္းတြင္း စည္းလံုးညီညြတ္မွဳအားကိုပဲ အားကိုးတယ္…။ ေအး...ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက သူမ်ားေတြလာေစာ္ကားမွ မဟုတ္ဘူး…။ ကိုယ့္အတန္းသူ အတန္းသား အခ်င္းခ်င္းထဲမွာ အသားထဲက ေလာက္ထြက္ေနတဲ့ ေကာင္မ်ိဳးရွိေနရင္လည္း ေျခမ မေကာင္း ေျခမ… လက္မ မေကာင္းလက္မ ဘယ္ေတာ့မွ လက္ပိုက္ၾကည့္ၿပီး…ဒီအတိုင္း လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခြင့္ေပးထားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပဲ…။
ထိုကဲ့သုိ႕ သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ အေျခအတင္ စကားမ်ားေနၾကခ်ိန္မွာ ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္လို ကြ်န္ေတာ့္ ေနာက္ကို ေရာက္ေနၾကမွန္းမသိေသာ အတန္းထဲမွ ေက်ာင္းသားမ်ား အားလုံးနီးပါး ေတာ္ေတာ္ေလး မ်ားေနၿပီဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ သတိထားမိလိုက္ပါတယ္…။ ဟုတ္ေလာက္ပါတယ္ေလ…။ ဒီေကာင္ အတန္းကို ဗိုလ္က်ျခင္တိုင္းဗိုလ္က်…။ ဒုကၡေပးခ်င္တိုင္းေပးေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကာေနခဲ့ပါၿပီ..။ သူ႕ေၾကာင့္ အတန္းသူ အတန္းသားေတြေရာ..အတန္းေရာ..။ ေနာက္ဆံုး အတန္းပိုင္ဆရာမပါမက်န္..။ သူမ်ားအတန္း ေတြေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာပ်က္ရေပါင္း၊ အရွက္ကြဲရေပါင္းေတာ္ ေတာ္မ်ားေနခဲ့ပါၿပီ..။ အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက လည္း အဲဒီ့သေကာင့္သားကို ေကာင္းေကာင္း ပညာေပးပို႕ ပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ သူတို႕ရဲ႕ ေဒါသေတြကို ေကာင္း ေကာင္းၾကီးကို ဘာသာျပန္ ေနၾကပါၿပီ…။ ဒါကို ဟိုေကာင္လည္း သတိထားမိသြားဟန္တူပါတယ္…။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ထိတ္လန္႕ေနတာကို မနဲ ဟန္ကိုေဖာ့လုပ္ေနေပမယ့္…ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရုပ္ပ်က္ ေနပါၿပီ…။ ဒီေလာက္ဆို အကယ္၍သူသာ ဒီတစ္ခါ ထက္ျငင္းလိုက္ပါက ဘာေတြျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သူ႕ေရွ႕ေရးကို သူေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ေနၿပီဆိုတာ ေသခ်ာေနပါၿပီ…။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေမးဖို႕ အေကာင္းဆံုးနဲ႕ ေနာက္ဆံုးပြဲသိမ္း ေမးခြန္းတစ္ခုကို အတန္းသားေတြဘက္ လွည့္ၾကည့္ေနရာမွ သူ႕ဘက္သို႕ ခပ္ေျဖးေျဖးပဲ လွည့္ကာ ျပံဳးၿပီးသူ႕ကို ေမးလိုက္ပါေတာ့တယ္။
"ကဲ…ဘယ္လိုလဲ…? မင္းဒီေနရာက ဖယ္ေပးမယ္မလား…?"
p.s- အမွန္က အဲ့ဒီ့ေနရာမွာ ဘယ္သူထိုင္တယ္ မထိုင္ဖူးဆိုတာ အေရးမၾကီးပါဘူး။ ဘယ္သူပဲ ထိုင္ထိုင္ တကယ္အေရးၾကီးတာက ကြ်န္ေတာ္တို႕ အတန္းၾကီး ဂုဏ္ရွိဖို႕၊ ေအာင္ျမင္ဖို႕၊ တိုးတက္ ေကာင္းစားဖို႕ပါ...။ အကယ္၍ သူသာ အဲဒီ့ေနရာ မွာ ဆက္ေနၿပီး အခန္းအတြက္ တကယ္ၾကိဳးစားေပးမည္ ဆိုပါကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ အတန္းသူ၊ အတန္း သားေတြ အားလံုးဟာ သူအရင္လုပ္ခဲ့တဲ့ မုိက္ျပစ္ေတြကုိ ခြင့္လႊတ္ၿပီး ၀မ္း ပန္းတသာ ၾကိဳဆိုေနမိမွာ ေသခ်ာပါတယ္...။
"ေဟ့ေကာင္…မင္းက ငါ့ကို ဒီေနရာမွာ ထုိင္ခ်င္လို႕ ထိုင္ေနတယ္မ်ား ထင္လို႕လား…။ ငါဒီမွာ ထုိင္တယ္ဆိုတာ က ငါ့အတန္းကို ငါကာကြယ္ထားတာကြ…။ အဲဒါမင္းနားလည္လား…? တစ္ျခားအခန္းက ေကာင္ေတြ ငါဒီမွာ ထိုင္တာကို ေတြ႕တာနဲ႕ ငါ့အခန္းသားေတြကို မိုက္ေၾကးမခြဲရဲေအာင္.. ျပသနာမရွာရဲေအာင္ ကိုယ့္အသိစိတ္ ဓာတ္နဲ႕ကိုယ္ သမိုင္းေပးတာ၀န္အရ ထိုင္ေပးထားတာကြ…။ ဟား..ဟား..ဟား…။ ေနာက္ၿပီးငါ့မွာက တစ္ျခားအခန္းက အားကိုးရေလာက္တဲ့ ေကာင္ေတြကလည္း ငါ့ဘက္က ရပ္တည္ေနတယ္ေလ…။ ငါတို႕အခန္း ကိုထိရင္ သူတို႕ကလည္း ငါတို႕အခန္းဘက္ကေန ကာကြယ္ေပးမယ့္လို႕ ငါ့ကိုေျပာထားၿပီးသားကြ။ ငါတို႕ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေၾကာက္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့..။ မဟုတ္ဖူးလား...ဟား..ဟား"
"ေဟ့ေကာင္…။ အရူး..။ မင္းထင္ရာ ျမင္ရာ သမိုင္းေပးတာ၀န္ေတြဘာေတြနဲ႕ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ အဓိပၸါယ္မရွိ တဲ့ ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႕…။ ငါတို႕အခန္းကလည္း ဘယ္သူကမွ…။ ေအး…မင္းကလြဲလို႕ေပါ့ကြာ ဘယ္သူကိုမွ ျပသနာသြားမရွာဘူး…။ ငါတို႕အခန္းထဲက သူေတြက သူမ်ားကို ဘယ္တုန္းကမွ ျပသနာသြားရွာ တာ၊ ရန္သြားစတာ မရွိတဲ့အတြက္ ဘယ္သူကမွလည္း ငါတို႕အခန္းကို အလကားေန ျပသနာလာမရွာဘူး…။ ေအး…..မင္းအခုလို အတန္းေရွ႕မွာ ထိုင္ေနေတာ့မွ သူမ်ားအခန္းေတြက ငါ့တို႕အခန္းကို အထင္ေသး၊ အျမင္ ကတ္ၿပီး ျပသနာလာရွာခ်င္ရွာမွာ…။ ေနာက္တစ္ခု ငါေျပာခ်င္တာက မင္းေျပာတဲ့ တစ္ျခားအခန္းက ေကာင္ေတြ ဆိုတာလည္း မင္းကိုကပ္ေပါင္း၊ Cover လုပ္ၿပီး ငါတို႕အခန္းထဲက တန္ဖိုးရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြကို ထိကပါး ရိကပါးလုပ္ၿပီးေတာ့ သူတို႕ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အျမတ္ထုတ္ဖို႕ လုပ္ေနတာ။ အဲဒါေရာ မင္းသိရဲ႕လား? အကယ္၍ သူမ်ားေတြက ငါတို႕ အခန္းကို အလကားေန ျပသနာလာရွာ… လာေစာ္ကားတယ္ပဲ ထားအံုး…။ ေဟ့ေရာင္…ဒီမွာ..။ ငါတို႕အခန္းက အျမဲစည္းလံုးၿပီးသားကြ..။ အဲဒါမင္းနားလည္လား…? ကိုယ့္အခန္း ထဲကသူကို သူမ်ားကလာေစာ္ကားရင္ ေခါင္းငံုခံေနမယ့္အထဲမွာ ငါတို႕ အခန္းနဲ႕ အခန္းထဲကသူေတြ မပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး မင္းသိေအာင္ထပ္ေျပာအံုးမယ္..။ ငါတို႕အခန္းက ဘယ္အခန္းက ေကာင္ေတြကိုမွလည္း အားမကိုးဘူး…။ ကိုယ့္အခန္းတြင္း စည္းလံုးညီညြတ္မွဳအားကိုပဲ အားကိုးတယ္…။ ေအး...ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက သူမ်ားေတြလာေစာ္ကားမွ မဟုတ္ဘူး…။ ကိုယ့္အတန္းသူ အတန္းသား အခ်င္းခ်င္းထဲမွာ အသားထဲက ေလာက္ထြက္ေနတဲ့ ေကာင္မ်ိဳးရွိေနရင္လည္း ေျခမ မေကာင္း ေျခမ… လက္မ မေကာင္းလက္မ ဘယ္ေတာ့မွ လက္ပိုက္ၾကည့္ၿပီး…ဒီအတိုင္း လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခြင့္ေပးထားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပဲ…။
ထိုကဲ့သုိ႕ သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ အေျခအတင္ စကားမ်ားေနၾကခ်ိန္မွာ ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္လို ကြ်န္ေတာ့္ ေနာက္ကို ေရာက္ေနၾကမွန္းမသိေသာ အတန္းထဲမွ ေက်ာင္းသားမ်ား အားလုံးနီးပါး ေတာ္ေတာ္ေလး မ်ားေနၿပီဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ သတိထားမိလိုက္ပါတယ္…။ ဟုတ္ေလာက္ပါတယ္ေလ…။ ဒီေကာင္ အတန္းကို ဗိုလ္က်ျခင္တိုင္းဗိုလ္က်…။ ဒုကၡေပးခ်င္တိုင္းေပးေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကာေနခဲ့ပါၿပီ..။ သူ႕ေၾကာင့္ အတန္းသူ အတန္းသားေတြေရာ..အတန္းေရာ..။ ေနာက္ဆံုး အတန္းပိုင္ဆရာမပါမက်န္..။ သူမ်ားအတန္း ေတြေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာပ်က္ရေပါင္း၊ အရွက္ကြဲရေပါင္းေတာ္ ေတာ္မ်ားေနခဲ့ပါၿပီ..။ အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက လည္း အဲဒီ့သေကာင့္သားကို ေကာင္းေကာင္း ပညာေပးပို႕ ပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ သူတို႕ရဲ႕ ေဒါသေတြကို ေကာင္း ေကာင္းၾကီးကို ဘာသာျပန္ ေနၾကပါၿပီ…။ ဒါကို ဟိုေကာင္လည္း သတိထားမိသြားဟန္တူပါတယ္…။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ထိတ္လန္႕ေနတာကို မနဲ ဟန္ကိုေဖာ့လုပ္ေနေပမယ့္…ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရုပ္ပ်က္ ေနပါၿပီ…။ ဒီေလာက္ဆို အကယ္၍သူသာ ဒီတစ္ခါ ထက္ျငင္းလိုက္ပါက ဘာေတြျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သူ႕ေရွ႕ေရးကို သူေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ေနၿပီဆိုတာ ေသခ်ာေနပါၿပီ…။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေမးဖို႕ အေကာင္းဆံုးနဲ႕ ေနာက္ဆံုးပြဲသိမ္း ေမးခြန္းတစ္ခုကို အတန္းသားေတြဘက္ လွည့္ၾကည့္ေနရာမွ သူ႕ဘက္သို႕ ခပ္ေျဖးေျဖးပဲ လွည့္ကာ ျပံဳးၿပီးသူ႕ကို ေမးလိုက္ပါေတာ့တယ္။
"ကဲ…ဘယ္လိုလဲ…? မင္းဒီေနရာက ဖယ္ေပးမယ္မလား…?"
p.s- အမွန္က အဲ့ဒီ့ေနရာမွာ ဘယ္သူထိုင္တယ္ မထိုင္ဖူးဆိုတာ အေရးမၾကီးပါဘူး။ ဘယ္သူပဲ ထိုင္ထိုင္ တကယ္အေရးၾကီးတာက ကြ်န္ေတာ္တို႕ အတန္းၾကီး ဂုဏ္ရွိဖို႕၊ ေအာင္ျမင္ဖို႕၊ တိုးတက္ ေကာင္းစားဖို႕ပါ...။ အကယ္၍ သူသာ အဲဒီ့ေနရာ မွာ ဆက္ေနၿပီး အခန္းအတြက္ တကယ္ၾကိဳးစားေပးမည္ ဆိုပါကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ အတန္းသူ၊ အတန္း သားေတြ အားလံုးဟာ သူအရင္လုပ္ခဲ့တဲ့ မုိက္ျပစ္ေတြကုိ ခြင့္လႊတ္ၿပီး ၀မ္း ပန္းတသာ ၾကိဳဆိုေနမိမွာ ေသခ်ာပါတယ္...။
35 comments:
love ur post, my dear ..!! i think i know what u r talking about and who u mean...neway, nice one !!
THIS POST IS SIMPLE BUT VERY MEANINGFUL....
LOVED IT CHIT!
PROUD OF YOU :)
အင္း..
အေတြးေကာင္းပဲ.။
ဘယ္သူနဲ ့ စကားမ်ားေနတာလည္းလို ့ လန္ ့လိုက္တာ ဇတ္သိမ္းၾကမွပဲ ေသခ်ာသိိရေတာ့မယ္ထင္တယ္ း)
တကယ္တန္းက်... စိတ္ဓါတ္ပဲဗ်... စိတ္ဓါတ္ေရးရာနဲ႔တိုက္ရင္ မိုက္ကန္းသူေတြ ေၾကာက္တယ္... it great....!!!!!!!
WOW.... You get to the final point. Spread it out :P
လူ.ဘ၀ရဲ. တိုက္ပြဲတခုပဲ ။
တကယ္ တန္း ခ်စ္တယ္လို.မဆိုပါနဲ.အုန္း ..... ကိုယ္ဒီအခန္း မွာ ရွိတယ္ဆိုတဲ. စိတ္ဓာတ္ေလး နဲ.တင္ ကိုယ္. သိကၡာ ကိုယ္. တာ၀န္ ကိုယ္ယူလိုက္ရင္ အဆင္ေျပျပီ ထင္တယ္ ။ လူတိုင္းအတြက္ အတန္းေခါင္းေဆာင္ မလို သလို လူမိုက္လည္း မလိုဘူး ။
ဘာလုိ.လည္းဆိုေတာ. ကိုယ္ခ်င္းစာတက္တဲ. စိတ္ေလး တခု ပဲလိုတယ္ ။ လူမွန္ရင္ေတာ. ကိုယ္ခ်င္းစာ တက္တဲ. စိတ္ေလး ရွိကိုရွိရမယ္ ။ ဒါမွ မပာုတ္ရင္ေတာ. အဲ.ဒါ ကို နံမယ္ေပးဖို. တခုပဲရွိေတာ. တယ္ အဲဒါ အရိုင္းအစိုင္း (သို.) တိရစ ၦာန္ ပဲ ။
က်ေနာ. အေတြးေတြ မွားေကာင္းမွားပါမယ္ ။
ဒီပိုစ္.ကိုဖတ္ရင္းေတြးမိတာေရးခ်လိုက္တာပါ။
...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ... သိပ္ေကာင္းတဲ. ပိုစ္. တခုပါ ။ ညီ မင္းကို ၾကိဳဆိုတယ္ကြာ ။ ထာ၀ရ ညီအကို အေနနဲ. ျပီးေတာ. ေလးစားပါတယ္ ။
း) မင္းသိပါတယ္ ။ ဒို.ေတြ က လမ္းတလမ္းထဲ မွာ အတူတူ ေလွ်ာက္ေနက်တဲ. ေက်ာင္းသားေလးေတြပါ ။
အဲဒီလူကေတာ့ အဲဒီေနရာကိုဖယ္မွာမဟုတ္ဘူးဗ်။ သူေသကာနီးေတာင္သူလူေတြ အဲဒီေနရာကိုထိုင္ခိုင္းခဲ့မယ့္သေဘာရွိတယ္ဗ်။ သူလူဆိုတာကလည္း သူလိုပဲလူမိုက္ေတြဆိုေတာ့။ အင္းးးး
က်ဳပ္ကေတာ့ အေရးအသားကိုေလးစားတယ္။ အတြန္းအတိုက္ေလးေတြ လွတယ္ဗ်ာ။
အဓိပၸာယ္ေတာ္ေတာ္ရွိတာပဲ။ အခန္းကုိ ဥပမာျပၿပီးေရးထားတာလည္းေကာင္းတယ္။
PS မွာေရးထားတာကေတာ့အေကာင္းဆံုးပဲ။ အဲဒီအယူအဆကိုေထာက္ခံတယ္ အစ္ကိုေရ။
cmmt မေရးဘဲ ေနမလို႕ပါဘဲ ။ post ကေကာင္းေနတာေရာ ...တင္ျပပုံလွပတာေရာ ႏွစ္သက္ပါေၾကာင္း စာေရးခ်န္ထားခဲ့ပါတယ္ ။
Really nice work..Amazing! you can really point out what you mean with good example..I really impressed your writing and idea..Carry on your idea into reality...Better share to your colleagues too..:)
p.s- အမွန္က အဲ့ဒီ့ေနရာမွာ ဘယ္သူထိုင္တယ္ မထိုင္ဖူးဆိုတာ အေရးမၾကီးပါဘူး။ ဘယ္သူပဲ ထိုင္ထိုင္ တကယ္အေရးၾကီးတာက ကြ်န္ေတာ္တို႕ အတန္းၾကီး ဂုဏ္ရွိဖို႕၊ ေအာင္ျမင္ဖို႕၊ တိုးတက္ ေကာင္းစားဖို႕ပါ...။ အကယ္၍ သူသာ အဲဒီ့ေနရာ မွာ ဆက္ေနၿပီး အခန္းအတြက္ တကယ္ၾကိဳးစားေပးမည္ ဆိုပါကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ အတန္းသူ၊ အတန္း သားေတြ အားလံုးဟာ သူအရင္လုပ္ခဲ့တဲ့ မုိက္ျပစ္ေတြကုိ ခြင့္လႊတ္ၿပီး ၀မ္း ပန္းတသာ ၾကိဳဆိုေနမိမွာ ေသခ်ာပါတယ္...။
Black! ေရ ....မင္းေကာက္ခ်က္ကို ငါလည္းသေဘာတူတယ္ေဟ့။ အတန္းကို ခ်စ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ အမုန္းခံ အနစ္နာခံ ေၿပာတဲ့ သူကို ဦးညြတ္ပါတယ္။
kinda similar with U THAN SHWE!! LOL .. since no one wants to say it, I will do it!! HAHA
:) ေပ်ာ္ရႊင္ အဆင္ေျပပါေစ ဗ်ိဳ႕ :D
မိုက္တယ္ဗိ်ဳ ့..အထာက်တယ္..လံုး၀လက္သြားထက္ပါေပ့..
ရဲေဘာ္ ဆက္လုပ္..အားေပးေန၏ .. ကၽြန္ေတာ့ ကြန္ယက္ၾကီး လက္ရာေတြေျမာက္တယ္ဆိုလို႔ . ဘာမ်ားထူးလို႔လည္း .. ဒီအတုိင္းက ဒီအတုိငး္ပါပဲဗ်ာ
စိတ္ထဲရွိတာ ေျပာရရင္ေတာ့ ေနရာမွာလည္း မထိုင္ခ်င္ဘူး
အခန္းထဲလည္း မ၀င္ခ်င္ဘူး ...
ေနာက္ဆံုးေက်ာင္းကို မတက္ခ်င္ေတာ့တာ ... :P
သယ္ရင္း ေကာင္းတယ္ကြ.. ဟုတ္တယ္ ေနရာက အေရးမၾကီးပါဘူး
လုပ္္ေဆာင္မွဳ႕ပါပဲ ... အရင္ က ဘယ္လုိပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လက္ရွိမွာ အေကာင္း
ဆုံး လုပ္ေဆာင္ေနတယ္ဆုိရင္ ၾကဳိဆုိရမွာေပါ့ ... သယ္ရင္းေရ ..
တစ္ခါတည္းေမေမ့ ေမြးေန႔ကုိပါ ဆုိေတာင္းသြားတယ္ကြာ အင္တာနက္
အခက္အခဲေၾကာင့္ ..နားလည္ပါကြာ ... ေပ်ာရႊင္ပါေစကြာ. .. း)
သယ္ရင္းအေမလည္း ကုိ႕အေမပဲေပါ့ကြာ ေနာ...
ေမေမတစ္ေယာက္ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အထိ
မိသားစုနဲ႔အတူတူေပ်ာ္ရႊႊင္စြာ ဘ၀ကုိ ၿဖတ္သန္းႏုိင္ပါေစဗ်ာ ...
လိုခ်င္တဲ႕အေၾကာင္းအရာ
တခုကုိသြယ္ဝိုက္ၿပီးေၿပာၿပႏုိင္
တာလည္းပညာတခုပါဘဲ......
အရမ္းကုိေလးစားပါတယ္........
အားလံုးခ်ီးက်ဳးသြားတာေတြလဲေတာ္ေတာ္ေလး
စံုေနျပီဆိုေတာ့ကိုယ့္အေနနဲ ့တခုပဲေျပာခဲ့ေတာ့
မယ္...Gooooooooooooooooood.
ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိဳ႕ ... အေၾကာင္းေလး ထည့္ေပးပါလား ... အဲဒီ ေက်ာင္းသားရွိလို႕ ဆိုၿပီး အျခား အတန္းမွာ စာရင္းသြင္းၿပီး စာမသင္ပဲ အရက္ ခိုးေသာက္၊ ေဆးလိပ္ ခိုးေသာက္ ေနၿပီး ျပန္လာ ခ်င္ပါတယ္ ေျပာေနတဲ့ ေက်ာင္းသား မ်ိဳးေလး ေတြ ေပါ့ ... စံုေအာင္ ေျပာတာပါ တစ္ျခား ရည္ရြယ္ခ်က္ မပါပါဘူး .. တစ္ဖက္သတ္ မဆန္ ေအာင္ေပါ့ ... :P
very good post. yes, doesn't matter who sit in that chair but care for your own people. also each class member has responsibility to protect their class.
လာတာနဲနဲေနာက္က်တာနဲ႔ comments ေတြေတာင္ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ.. ငါ့အျမင္ကေတာ့ ေနရာထိုင္တာ မထိုင္တာထက္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေကာင္းရင္ ဆက္ထိုင္ခ်င္ထိုင္လို႔ရတယ္ဆိုတာ အဲဒိလူဘယ္ေလာက္ရမ္းကားခဲ့လဲေပၚမူတည္တယ္.. အမွားနဲနဲပဲ လုပ္ခဲ့တဲ့သူက အမွန္ျပန္ျပင္ဖို႔ အခြင့္ေရးေပးသင့္တယ္ဆိုေပမဲ့.. ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ လူေပါင္းမ်ားစြာရဲ႔အသက္နဲ႔ အနာဂတ္ေတြကို ပက္ပက္စက္စက္ထိခိုက္ေလာက္ေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့သူအတြက္ အခြင့္အေရးမရွိသင့္ေတာ့ဘူး.. ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့.. သူတို႔ေကာင္းခ်င္ရင္ အစထဲက (or) လက္ရွိေကာင္းဖို႔ သူတို႔မွာလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိေနတာပဲ.. အရင္ကမိုက္မိလို႔ ဒီတစ္ခါၾကိဳးစားပါ့မယ္ဆိုတာက excuse ျဖစ္သြားျပီ.. အမွားေသးေသးကို cover up ျဖစ္ဖို႔ အမွားၾကီးၾကီးနဲ႔ ဖံုးသလို ျပီးေတာ့မွာကိုမဟုတ္ဘူး.. အတန္းသားေတြ ဒီတစ္ေခါက္မခံေတာ့ဘူးဆိုတာသိလို႔ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနာင္ေကာင္းပါ့မယ္ဆိုျပီး ခ်က္ခ်င္းအျမင္မွန္ရတာ ရုပ္ရွင္ထဲမွာပဲရွိတယ္.. သူ႔အသိစိတ္နဲ႔ အျမင္မွန္ရမွျဖစ္မွာ.. ဒါေပမဲ့ အဲဒိခုန္မွာ ထိုင္ေနတဲ့ေကာင္ၾကီးက အျမင္မွန္သူတစ္ေယာက္ထဲရေနရင္ေတာင္ သူဖ်က္စီးထားတဲ့ သူ႔ကပ္စားေနတဲ့ သူ႔အသိုင္းအဝိုင္းေၾကာင့္ သူအမွန္ျပင္ခ်င္မွျပင္မွာ.. ေျပာခ်င္တာကေတာ့ စာသင္ခန္းထဲေလာက္မိုက္တဲ့ေကာင္ကို သူေကာင္းရင္ အခြင့္ေရးေပးသင့္တယ္ဆိုေပမဲ့ နိဳင္ငံနဲ႔ခ်ီျပီး generation လိုက္ မိုက္တဲ့ေကာင္ေတြကိုေတာ့ အခြင့္ေရးမေပးသင့္ေတာ့ဘူး.. bocz they will never surrender their ego....
ငါ့အထင္ေတာ့ အဲဒိ လူမိုက္တကယ္ လူေကာင္းျဖစ္မယ္ဆိုရင္ သူနဲ႔သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာ သူ႔ဟာသူေျပာင္းထိုင္လိမ့္မယ္.. အတန္းရဲ႕ေကာင္းၾကိဳး တကယ္လုပ္မဲ့သူကို အသာတၾကည္ေပးလိမ့္မယ္.. ဒီမွာပဲဆက္ထိုင္ပရေစ က်ေတာ္ေနာင္တရပါျပီဆိုတာၾကီးက ဆက္ထိုင္ခ်င္လို႔ညာေျပာတာျဖစ္သြားျပီ.. ငါခုလိုေျပာတာကို သေဘာထားေသးတယ္လို႔ ေျပာလို႔မရဘူးထင္တယ္.. တခ်ိဳ႕အမွားေတြက ျပန္ျပင္လို႔မရဘူး.. comments ကရွည္သြားျပီး postျဖစ္ေတာ့မယ္.. sordi ဆရာလုပ္တာဟုတ္ဖူးေနာ္..
ေရးႏွင့္ျပီးသားလူေတြ စံုေနေတာ့ အေထြအထူး မေရးေတာ့ ပါဘူး။
အဓိပၸာယ္မ်ားစြာရွိတဲ့ ပို႔စ္ေလးပါပဲ
သင္ကာ
တခ်ိဳ႔လူေတြကေတာ႔ အတန္းေျပာင္းသြားၾကတယ္
မြန္ေတာ႔ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္႔အတန္းေလးကို ကိုယ္ခ်စ္တယ္
ပုိ႔စ္အေၾကာင္းမေရးမီ အနက္ေရာင္အိပ္မက္ ဆုိတဲ့ နာမည္ေလးကို က်ေနာ္က မဟူရာအိပ္မက္ လို႔ ကဗ်ာဆန္ဆန္လုိလို ဘာလိုလို နာမည္ေပးၾကည့္ေနေသးတယ္။ :)
က်ေနာ္ ဒီပို႔စ္ကုိ ဖတ္ၿပီးေတာ့ စာေရးသူရဲ့ စိတ္ထဲက ဆႏၵေတြကို ဆက္စပ္ေတြးေတာ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံကုိ လက္ရိွ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ ယူနီေဖာင္းကုိ ၀တ္ထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ငယ္ တေယာက္ရဲ့ အေတြးထဲမွာ ဒီလို မွ်တဆီေလ်ာ္တဲ့ စိတ္ေတြ ရိွေနတာကို တကယ္ကိုပဲ အားတက္မိပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ ဘယ္သူထုိင္ရမယ္ ဆုိတာထက္ ထိုင္ေနတဲ့လူရဲ့ အခန္းအေပၚ ေစတနာ တကယ္ထားမထားက အေရးၾကီးတယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆကို က်ေနာ္ လုံး၀လက္ခံပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ ထုိင္ေနတဲ့လူက အခန္းအတြက္ ေစတနာတကယ္ထားေနရုိးမွန္ရင္ ေသခ်ာပါတယ္၊ ဘယ္သူကမွလဲ `မင္းမထိုင္နဲ႔ကြာ´ လို႔ ဆန္႔က်င္မွာ မဟုတ္သလို ေစတနာ တကယ္မရိွတာကို အားလုံးက သိေနၾကရင္လဲ `မင္းဖယ္ေတာ့ကြာ´ လို႔ ေတာင္းဆိုမွာဟာလဲ ေသခ်ာပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ဘယ္သူလာထိုင္ေနသည္ျဖစ္ေစ အခန္းကို တကယ့္အခန္းေကာင္း ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာတရားက အဓိကပါပဲ။
ကြန္မန္႔ ႏွစ္ခါၾကီးမ်ားေတာင္ လာေပးသြားတဲ့ အကုိစိုးထက္ရဲ့ ဒုတိယေျမာက္ ကြန္မန္႔ေလးကိုလဲ က်ေနာ္က ထပ္ျဖည့္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အကုိစုိးထက္ေရ…၊ အကုိက အရက္ေသာက္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့ ေက်ာင္းသားကုိေတြကို ျမင္တာကို က်ေနာ္လက္ခံသလို အရက္မေသာက္၊ ေဆးလိပ္မေသာက္ေပမယ့္ အခန္းထဲ ထုိင္မိတဲ့လူကို ဆန္႔က်င္မိလို႔ အခန္းျပင္ ကန္ထုတ္ခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကိုလဲ ျမင္တတ္မယ္ဆုိရင္ ပိုၿပီး တဖက္သတ္ မဆန္ေလာက္ဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။
အခုပို႔စ္အတြက္ ေလးစားပါတယ္ မဟူရာအိပ္မက္ ပိုင္ရွင္ေရ။
အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့အေတြးအေခၚေတြကို
ေဖာ္ျပလိုက္တဲ့ပို႔စ္ေလးပါ။အထပ္ထပ္အခါခါ
ဖတ္ျပီး ဒီလိုစိတ္ထားရွိနိုင္တာကိုေလးစားသြား
ပါတယ္။
This is totally great and awesome post my brother!!!
I hope your inner strength and talent will bring you what you want to acheive and for the good of the country.
Cheers!
မိုက္တယ္ကြာ...ေရလည္ထိတယ္။ ေတာ္ပါေပတယ္ ေမာင္ေလးရယ္။ :)
ဖယ္ေပးမလား ဖယ္မေပးဘူးလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကုိ သူတို ့ေရွာင္ထြက္သြားမွာပါပဲ.. ဒီခုံကေန မျပဳတ္က်ေအာင္ ျမဲျမဲဆုပ္ထားတဲ့လက္ေတြ ေသခါမွလႊတ္မွာပါ..
သတင္းေတြထဲမွာ မပါတဲ့အခ်က္တစ္ခုက ဘန္ကီးမြန္းျမန္မာျပည္ကုိေရာက္စဥ္အခါမွာ ဦးသန္ ့ဂူမွာ သြားေရာက္ ဂါ၀ရျပဳတယ္ဆိုတာပါပဲ.. ဦးသန္ ့အေရးအခင္း ၁၉၇၄ မွာ ျဖစ္ခဲ့တုန္းက ေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားႀကီးေသခဲ့တယ္ ေထာင္ထဲေရာက္ခဲ့ပါတယ္.. အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ ဦးေန၀င္း သူရဲ ့ေနာက္ဆံုးေန ့မ်ားကိုႏိွဳင္းယဥ္ၾကည့္လိုက္ပါ.. ဘယ္မလဲ သူ ့ရဲ ့အုတ္ဂူ အထိမ္းအမွတ္.. အခုထက္ထိ အျမင္မွန္မရေသးပဲ ဆက္သြားေနတဲ့သူေတြအတြက္ ေျပာလဲကြ်ဲပါးေစာင္းတီးျဖစ္ေနတာပါပဲ
တထိုင္တည္းနဲ့ ကြန္မန့္ေပးတာေတြ
မ်ားေနမွန္းေတာ့ သိတယ္..
ဒီတစ္ပုဒ္လည္း မေပးပဲမေနႏိုင္...
ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္ပါတယ္..
ေလးစားပါတယ္..
ေကာင္းလုိက္တဲ့စာသားေတြဗ်ာ........ပညာသားပါပါနဲ႔ ကို ေၿပာသြားတာ.............ေတာ္ေတာ္ေလးကို
ေတာ္ပါတယ္.........က်ေနာ္ေတာ့ေလးစားသြားၿပီ အကုိ
ရာ.......................အဲလုိမ်ိဳးေတြဗ်.....
မိုက္ကန္းကန္းေကာင္ေတြဆုိတာက.......သူ႔ အေဖေတြ
က သူ႔ဆီကဘာယူထားလုိ႔ ၊ ဘာယူခ်င္လုိ႔ဆိုတာမသိဘဲ
နဲ႔ ဂုဏ္ယူေနၾကတာ...........တကယ္သာၿဖစ္ၾကည့္ပါလား.............လက္ပိုက္ေနမယ့္ေကာင္ေတြခ်ည္းပဲ
ေကာင္းလုိက္တဲ့စာသားေတြဗ်ာ........ပညာသားပါပါနဲ႔ ကို ေၿပာသြားတာ.............ေတာ္ေတာ္ေလးကို
ေတာ္ပါတယ္.........က်ေနာ္ေတာ့ေလးစားသြားၿပီ အကုိ
ရာ.......................အဲလုိမ်ိဳးေတြဗ်.....
မိုက္ကန္းကန္းေကာင္ေတြဆုိတာက.......သူ႔ အေဖေတြ
က သူ႔ဆီကဘာယူထားလုိ႔ ၊ ဘာယူခ်င္လုိ႔ဆိုတာမသိဘဲ
နဲ႔ ဂုဏ္ယူေနၾကတာ...........တကယ္သာၿဖစ္ၾကည့္ပါလား.............လက္ပိုက္ေနမယ့္ေကာင္ေတြခ်ည္းပဲ
Post a Comment