ျပီးျပည့္စံုေသာ အနာဂတ္ေန႕သစ္ တစ္ခုဆီသို႕...

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံ ကိုလိုနီဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့တာ ဒီေန႕ဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။ လြတ္လပ္ေရးဆိုတဲ့ အရာကို ကြ်န္ေတာ္တို႕လြယ္လြယ္ကူကူ ရရွိခဲ့တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြ အားလံုးသေဘာေပါက္ၾကပါတယ္..။ ျမန္မာေတြ စည္းကမ္းေဖာက္လို႕ ထီးနန္းေပ်ာက္ခဲ့ရပါ တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြ လြယ္လြယ္ေလး ေပးလိုက္ခဲ့ၾကရတာပါ...။ အျခင္းျခင္းခုတ္ခဲ့ၾက ထစ္ခဲ့ၾက၊ အာဏာ ေတြလုေနခဲ့ၾကလို႕ပါ..။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ အေနနဲ႕ ဒီအေျခအအေနမ်ိဳးကို ထပ္ျပီး အျဖစ္ခံျခင္ၾကေသးလို႕လား??

ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုရေအာင္ ျပန္ယူခဲ့ၾက ရလဲ............??


ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အဖိုးေတြ အဖြားေတြ အသက္၊ ေသြး၊ ေခြ်း ေျမာက္မ်ားစြာ စေတးၿပီး ျပန္လည္ရယူခဲ့ၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္...။ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို တကယ္ခ်စ္တဲ့ လူေတြ..အာဇာနည္ေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ ဘ၀ေတြကို စေတးၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႕အတြက္ တန္ဖုိးရွိတဲ့ လက္ေဆာင္ တစ္ခုကို ေပးခဲ့ၾကပါတယ္...။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကလည္း အေျပာနဲ႕မဟုတ္ဘဲ အမွန္တကယ္တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႕ လိုပါလိမ့္ မယ္...။


ေအာင္ျမင္မွဳတစ္ခုလိုပါဘဲ...ဒီလြတ္လပ္ေရးဆိုတဲ့အရာဟာ ရၿပီးတာနဲ႕ အားလံုးၿပီးဆံုးမသြားပါဘူး... ျပန္လည္ မဆံုးရွဳံးရေအာင္ ထိမ္းသိမ္းဖို႕ဟာလဲ တကယ္ကိုအေရးၾကီးတဲ့ သမိုင္းေပးတာ၀န္ တစ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္...။ ဘယ္လိုထိမ္းသိမ္းမလဲ??ဘယ္သူ႕ေတြမွာ တာ၀န္ရွိလဲ?? အေျဖကရွင္းပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ လူငယ္မ်ိဳးဆက္ သစ္ေတြမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္...။ သတိ၊ပညာ၊သစၥာ ဆိုတဲ့ အသိတရား (၃) ခုနဲ႕ထိမ္းသိမ္းရပါမယ္...။

ဘာလို႕ကြ်န္ေတာ့အေနနဲ႕ ဒီအခ်က္ (၃) နဲ႕ထိမ္းသိမ္းရမယ္လို႕ ေျပာခ်င္တာလဲ??

(၁) သတိမရွိရင္ ဘယ္သူေတြ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႕ ခ်ည္းကပ္ေနတယ္ဆိုတာကို မသိႏိုင္ပါဘူး။ အခ်ိန္မေရြး ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြ ကြ်န္ျပန္ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။
(၂) ပညာ ဆိုတဲ့ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ၊ နည္းပညာ မရွိရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေအာင္ျမင္တိုးတတ္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုကို တည္ေဆာက္လို႕မရႏိုင္ပါဘူး။
(၃) ေနာက္ဆံုးနဲ႕ အေရးအၾကီးဆံုး အခ်က္အေနနဲ႕ ကိုယ့္တိုင္းျပည္နဲ႕ လူမ်ိဳးအေပၚ သစၥာမရွိဘဲ ကိုယ္က်ိဳးတစ္ခုထဲကိုၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ဘ၀သာယာရင္ ၿပီးေရာဆိုတဲ့စိတ္ဓာတ္ ရွိေနရင္ေတာ့ သတိ နဲ႕ ပညာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပည့္စံုေနပါေစ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေရွ႕ဆက္ၿပီးဘာမွလုပ္လို႕မရပါဘူး။

ဒီအခ်က္ (၃) ခ်က္ထဲက တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုခ်ိဳ႕ယြင္းေနခဲ့လွ်င္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္း ေ၀းၾကရပါ လိမ့္အံုးမယ္...။

ကိုယ့္ႏုိင္ငံကို ကိုယ္မွမခ်စ္ရင္ ဘယ္သူမွမခ်စ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ခ်စ္တဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ျဖစ္တည္မွဳ န႕ဲ ကံၾကမၼာဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ လူငယ္ေတြေပၚမွာ အတိအက်မွဳတည္ေနပါတယ္..။ တုိင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ တယ္ဆိုရင္..တကယ္ေကာင္းစားေစခ်င္တယ္ဆိုရင္... တကယ္လုပ္ျပဖို႕လိုပါတယ္။ သက္ေသျပဖို႕လိုပါတယ္။ အသံေကာင္းဟစ္ေနလို႕...။ သူမ်ားေယာင္ ကိုယ္လိုက္ေယာင္ အေမာင္ ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္းမသိ ျဖစ္ေန လို႕မရပါဘူး...။

တကယ္ခ်စ္ရင္ တကယ္ၾကိဳးစားေပးပါ။ အခြင့္အေရးနဲ႕ အေျခအေန မေပးလို႕ပါဆိုတဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ ဆင္ေျခမိ်ဳး ေတြနဲ႕ ကိုယ့္အတၱကို ကိုယ္ျပန္ကာကြယ္ဖို႕ မၾကိဳစားၾကပါနဲ႕။ အခြင့္အေရးနဲ႕ အေျခအေနဆိုတာ အသံေကာင္းဟစ္... ေဘးထုိင္ ဘုေျပာ လုပ္ေနရုံနဲ႕ေတာ့ ကိုယ့္ဆီကို ေရာက္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ တို႕တုိင္းျပည္ တကယ္တိုးတက္ ေအာင္ျမင္ဖို႕ အဓိက အလိုအပ္ဆံုးဟာ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္ သီး သန္႕မဟုတ္ပါဘူး... မိ်ဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ အမွန္တကယ္ရွိၿပီး... တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္စြန္႕လႊတ္ အနစ္နာခံရဲ တဲ့ မိ်ဳးခ်စ္ အသိပညာရွင္...အတတ္ပညာရွင္ လူငယ္ေတြကို လိုအပ္ေနတာပါ။

ကြ်န္ေတာ္တို႕အားလံုးဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေမြးခဲ့ၾကတာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ၾကီးျပင္းခဲ့ၾကတာပါ။ ျမန္မာ့ ေျမၾကီး ကေကြ်းတဲ့ ထမင္း။ ျမန္မာ ျပည္ကသင္ေပးလိုက္တဲ့ပညာ (က၊ခ ဘဲျဖစ္ျဖစ္) ေတြနဲ႕ ဒီအခ်ိန္အထိ ရွင္သန္ေန ၾကတာပါ။ ဘာေက်းဇူးရွိလို႕လဲ?(တိုက္ရိုက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သြယ္၀ိုက္၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ဘယ္သူမွ မလြတ္ကင္းႏုိင္ၾကဖူးဆိုတာ အသိဥာဏ္ရွိၿပီး၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္တတ္တဲ့သူတိုင္း သိပါတယ္။) ဆိုတဲ့စကားမ်ိဳး၊ ျမန္မာမိဘေတြကေမြး ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္ပါလ်က္နဲ႕ တိုင္းတစ္ပါးႏုိင္ငံသားခံယူတာမ်ိဳးေတြ (ဘယ္လိုအေၾကာင္း ျပခ်က္နဲ႕ပဲခံယူခံယူ) နဲ႕ေတာ့ မေစာ္ကားက် ေစလိုပါဘူး...။

ျမန္မာလူငယ္ေတြ မညံ့က်ဘူးဆိုတာ ႏိုင္ငံအသီးသီးမွာ ပညာရပ္အမိ်ဳးမ်ိဳးကို အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ၾကိဳးစား ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြက သက္ေသျပေနၾကပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္...အတၱဟိတ၊ပရဟိတ ဆိုတဲ့စကားႏွစ္ခုအ နက္မွ...အတဟိတၱ အတြက္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီးရင္ေတာ့ ပရဟိတ အတြက္မေမ့ေစျခင္ပါဘူး...။

ကြ်န္ေတာ္တို႕လူငယ္ေတြသာ ဂိုဏ္းဂဏအစြဲ၊ ပုဂၢိဳအစြဲေတြ ကေနရုန္းထြက္ၿပီး တုိင္းျပည္နဲ႕လူမ်ိဳးအတြက္ တက္ညီလက္ညီ က်ရာေနရာက က်ရာတာ၀န္ကို ကိုယ္က်ိဳးမဖတ္ဘဲ မိမိတတ္သိထားသမွ်ေတြနဲ႕ မိ်ဳးခ်စ္စိတ္ ဓာတ္ဆိုတဲ့ အရာကိုပါေပါင္းစည္းၿပီး ၾကိဳးစားက်မယ္ဆိုရင္ မၾကာေတာ့ေသာ အနာဂတ္ကာလတစ္ခုမွာ ကြ်န္ေတာ္ တို႕ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးဟာ ကမာၻမွာ ျမန္မာေဟ့ လို႕ ရင္ေကာ့ၿပီး ဟစ္ေကြ်းႏိုင္မဲ့အခ်ိန္ ဟာ မေ၀းေတာ့ပါေၾကာင္း.....။

ကြ်န္ေတာ္ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာကေတာ့(ကြ်န္ေတာ့္အျမင္သီးသန္႕ပါ)

၁။ မိမိတိုင္းျပည္ကို (အမွန္တကယ္) ခ်စ္ျမတ္ႏုိးပါ။
၂။ တိုင္းျပည္နဲ႕ လူမ်ိဳးအေပၚကို သစၥာေစာင့္သိပါ။
၃။ အသံေကာင္းဟစ္ျခင္းမ်ားကိုရပ္တန္႕ၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားနဲ႕ သက္ေသျပပါ။
၄။ စိတ္ကူးရင္ဆန္ဆန္အေတြးမ်ားကို စြန္႕လႊတ္ၿပီး လက္ေတြ႕က်က်စဥ္းစားၾကပါ။
၅။ မွန္ကန္ေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ အုတ္တစ္ခ်ပ္၊ သဲတစ္ပြင့္ပါ၀င္ၾကပါ။

မွတ္ခ်က္။ ။ အျပဳသေဘာေဆြးေႏြးမွဳမ်ား အားလံုးကို ၾကိဳဆိုပါေၾကာင္း...။ (BLACK DREAM)