အခန္း(၁)
ငါ့ကို ခဏေလာက္ေတာ့
စစ္ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးပါ
ႏွလံုးသား စစ္ေျမျပင္မွာ
ပိုးစိုးပက္စက္ ငါက်ရွံဳးခ်င္လို႕...။
BLACK DREAM
သူမရဲ႕စကားေတြ နားေထာင္ရင္း သူရင္ေတြ တေျဖးေျဖးပိုခုန္လာခဲ့သည္။ သူအခ်ိန္ကာလ ၾကာရွည္စြာေစာင့္ စား ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္တစ္ခု သူ႕ေရွ႕ေမွာက္ကို ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳျမိဳက္ေရာက္ရွိေနၿပီ ဆိုတဲ့အသိက သူ႕ရဲ႕အေတြးေတြကို အေတာ္ေလးကို ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္...။ လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ Hand Phone ကိုသူက်စ္က်စ္ပါ ေအာင္ဆုပ္ထားပံုမွာ မသိပါက နားထဲသို႕ထုိ Hand Phone အား, အလံုးလိုက္ထိုးသြင္းေတာ့မဲ့ ပံုပါပဲ...။ တစ္ ဘက္မွ တစ္လံုးျခင္းေျပာေနတဲ့ သူမရဲ႕စကားသံေတြကို နားေထာင္ရင္း ဖုန္းကိုင္ထားတဲ့လက္ေရာ က်န္ေနတဲ့ အျခား လက္တစ္ဘက္ေရာ လက္ႏွစ္ဘက္စလံုးမွာ ေဇာေခြ်းေတြ ျပန္ေနၿပီဆိုတယ္ဆိုတာ သူအေသအခ်ာကို သတိထားမိ လိုက္ပါတယ္...။
"ျမတ္ေသာ္ နင္...ငါေျပာေနတာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကားရဲ႕လား...?"
တစ္ဘက္မွ စကားသံကိုၾကားလိုက္မွ သူ႕အေတြးေတြ ျပတ္ေတာက္သြားၿပီး မိမိခႏၶာကိုယ္ကိုရွဳေနတဲ့ တရားေတြ သူမထံကို ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားပါတယ္....။
"ေၾသာ္...အင္း...။ ၾကားပါတယ္ ေမႏွင္းစက္...။ ငါၾကားပါတယ္...။ ေသေသခ်ာခ်ာလဲ နားေထာင္ေနပါတယ္"
သူအလန္႕တၾကား ကမန္းကတမ္း ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္...။
"ေအး ၾကားရင္ၿပီးေရာ...။ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္...။ ငါႏွစ္ခါထပ္မေျပာဘူးေနာ္...။"
ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ သူမရဲ႕ အမိန္႕ေပးသံေတြက အဆက္မျပတ္ ျမတ္ေသာ္ေပၚက်ေရာက္လို႕သာ ေနပါတယ္...။
သူ ကလည္းသူပဲေလ...။ သူမရဲ႕ႏွဳတ္ခမ္းကထြက္တဲ့ စကားဆို ေျမ၀ယ္မက်နားေထာင္တတ္ပံုမ်ား...။ မိဘေတြ သာ သိရင္ ရင္က်ိဳးေလာက္တယ္...။ ဒီေလာက္ အေလ်ာ့ေပး သီးခံေနတဲ့သူ႕ကို သူမကအျမဲတမ္း အႏိုင္က်င့္၊
အထက္စီးက ဆက္ဆံခဲ့တာလည္း တကယ္တမ္းဆို ဆန္းေတာ့ မဆန္းေလာက္ပါဘူး...။
"ေအးပါဟာ...ငါနင့္စကားဆို အျမဲတမ္း အေလးအနက္ထားနားေထာင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ နင္သိပါတယ္...။ အထူးသ ျဖင့္ အခုလိုငါ့ဘ၀အတြက္အေရးၾကီးတဲ့ စကားမ်ိဳးေျပာမယ့္ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ငါဘယ္ေလာက္ထိ နင့္စကားသံေတြကို
အာရံုစိုက္တန္ဖိုးထားေနမယ္ဆိုတာ နင္သိသင့္ပါတယ္....။"
"ေတာ္...တိတ္...။ စကားေၾကာလာမရွည္နဲ႕...။ ငါေျပာတာပဲနားေထာင္....။"
"အင့္...။ ေအးပါ..။ ဟုတ္ပါၿပီ...။ ေျပာမွာသာ ေျပာပါဟာ...။ ငါဒီမွာ ရင္ေတြခုန္လြန္းလို႕ ေသေတာ့မယ္....။"
"ေအး.. ဒါဆိုေျပာမယ္.။ နင္နဲ႕ငါနဲ႕ အေလာင္းအစားတစ္ခုလုပ္မယ္ နင္ႏိုင္ရင္ နင္လိုခ်င္တဲ့ အေျဖကိုငါေပးမယ္။
ငါႏိုင္ရင္ နင္ေတာင္းထားတဲ့ အေျဖကို ျပန္ရုပ္သိမ္းေပးရမယ္....။ ဘယ္လိုလဲ...?"
"ဘာ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ျမတ္ေသာ္ အလန္႕တၾကား ထေအာ္မိပါတယ္...။ သူေမွ်ာ္လင့္ထားတာက ဒီစကားမဟုတ္ဘူးေလ...။ ဒီစကားအ တြက္ဆို သူဒီေလာက္ရင္ခုန္ေနစရာမွ မလိုတာ...။ ေတာ္ေတာ္လည္း ကြဲ်ျမီွးတိုသြားပါတယ္....။ ဒါသူ႕ကို သက္ သက္ ပညာျပတာပဲ...။ ဒီအေျခအေနအထိ ေရာက္ေအာင္ဆြဲေခၚလာၿပီး ...။ အနားေရာက္မွ ကပ္ျဖဳတ္တာပဲ ...။
သူတစ္ေယာက္ထဲ ေဒါသေတြနဲ႕ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနပါေတာ့တယ္....။
"နင္ငါ့ကို မေအာ္ပါနဲ႕....။ အခုလိုအခ်ိန္ကတည္းက နင္ကငါ့ကို ဒီလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ ဆက္ဆံေနရင္ ငါနင့္ကိုငါ့ဘ၀ အ တြက္ ဘယ္လိုယံုၾကည္ရမလဲ...။ ဘယ္လိုအားကိုးရမလဲ...။"
တစ္ဘက္မွ စကားသံေၾကာင့္ ဒီဘက္မွာခုန္ေပါက္ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ျမတ္ေသာ္ခ်က္ျခင္းကို ျပန္လည္ ၿငိမ္ၾက သြားပါတယ္...။ ဒါမ်ိဳးေတြက ျဖစ္ေနၾကေလ...။ သူမစကားကို အမိန္႕တစ္ခုလို နားေထာင္ေနၾက ျမတ္ေသာ္အ တြက္ ေပါက္ကြဲဖို႕ အခ်ိန္ၾကာၾကာမရလိုက္ပဲ...။ သမိုင္းအစဥ္အလာၾကီးခဲ့ေသာ သူမရဲ႕ စကားလံုးမ်ားေအာက္မွာ သူ႕ႏွလံုးသားကို ျပန္လည္ၿပီး ဒူးေထာက္အခစားသြင္းရပါေတာ့တယ္....။
အခန္း(၂)
ငါ့ေခါင္းအံုးကို
ေျခသုတ္ခံုတစ္ခုနဲ႕လဲခြင့္ျပဳပါ
စိတ္ကူးထဲမွာ ငါကနင့္ႏုလံုးသားေပၚ
ေခါင္းအံုးထားတယ္လို႕ ယူဆျခင္လို႕...။
BLACK DREAM
"ေအးပါဟာ..။ ငါ...ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္....။ ငါစိတ္ေတြနဲနဲလြတ္ထြက္သြားလို႕ပါ...။ ေနာက္ မျဖစ္ေစရပါဘူးဟာ ငါထင္ထားက ဟိုေလ.... နင္... နင္က ငါ့ကို....။"
"ဟုိေလေတြ ဒီေလေတြ လုပ္မေနနဲ႕...။ နင္ငါေျပာတာကို သေဘာတူလား မတူဘူးလား ဒါပဲေျပာ...။"
ျမတ္ေသာ္ သက္ျပင္းကို ေျဖးညွင္းစြာခ်ရင္းနဲ႕ပဲ.....
"ေအး...တူပါတယ္ဟာ....။ ဘယ္လို အေလာင္းအစားမ်ိဳးလဲ ဆိုတာကိုပဲ ငါ့ကိုေျပာပါေတာ့"
"ဟဲ..ဟဲ.. နင္က လိမၼာတယ္....။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါကနင့္ကို...."
"ဟင္...နင္က ငါ့ကို ဘာျဖစ္လဲ ဘာျဖစ္လဲ...ဆက္ေျပာပါအံုး"
"ဟဲ့..အရူး..။ ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ...။ အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္ နင့္ကို ငါခိုင္းလို႕ေကာင္းတာလို႕..ဟိ"
သူမစကားလံုးကို ျမတ္ေသာ္သာရွက္တတ္မယ္ဆိုရင္ ေနရာမွာတင္ လဲေသသြားႏိုင္ပါတယ္...။ သို႕ေသာ္လည္း..။ သို႕ေသာ္လည္းေပါ့ဗ်ာ....။
"ေအးပါ...နင္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ဆို ငါေၾကနပ္ပါတယ္....။ ကဲေျပာပါအံုးနင္က ဘယ္လို ေလာင္းကစားမ်ိဳးလုပ္ခ်င္ တာလဲ....?။
"ဒီလိုဟာ...။ ငါနင့္ဆီကေနအခု ဖုန္းေျပာေနတဲ့အခ်ိန္အတြင္း...။ အင္းဘယ္ေလာက္ၾကာအံုးမယ္ေတာ့ ငါလဲမသိ ဘူးေပါ...။ ထားပါ...။ ေအး အဲ့ဒီ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ နင့္ဆီကေန တစ္စံုတစ္ခုရေအာင္ နင္မသိပဲ ငါ ခိုး....။ အဲ....။ ယူျပမယ္...။ အဲ့လုိမ်ိဳးငါယူတာကို နင္သိသြားတယ္ဆိုရင္ နင္ႏိုင္တယ္...။ အဲ့ဒီ့အတြက္ နင္လိုခ်င္တဲ့ အေျဖကို ငါေပးမယ္...။ ေအး ...။ နင္မသိလိုက္ဖူးဆိုရင္ေတာ့....။ နင္ၾကားခ်င္တဲ့ စကားကို ငါ့ဆီကေန ေနာက္ထပ္ ဘယ္ ေတာ့မွ ထပ္မေတာင္းရေတာ့ဘူး....။ ေတာင္းထားတဲ့ အေျဖကိုလဲ ျပန္ရုပ္သိမ္းေပးရမယ္....။ ကဲ ဘယ္လိုလဲ?"
ျမတ္ေသာ္ တစ္ခ်က္ငိုင္သြားပါတယ္...။ ေနာက္....။ တစ္ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပံဳးလာတယ္...။ ေသခ်ာၿပီ...။ ဒါဆိုေသခ်ာ ၿပီ...။ သူမ သူ႕ကိုတည့္တည့္ၾကီး အေျဖေပးရမွာရွက္လို႕ အခုလို မလွိမ့္တပတ္လုပ္တာပဲ ျဖစ္မယ္....။ စဥ္းစား ၾကည့္ေလ...။ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ ေမႏွင္းစက္က လက္ရွိေနတာ မႏၱေလးမွာ....။ သူက ရန္ကုန္မွာ...။ မုိင္ ၄၀၀ ေက်ာ္ကြာတယ္...။ ဒါကိုပဲ ဒင္းက အခ်ိန္တစ္ရက္ေတာင္မဟုတ္ဘူး...။ အခု ဖုန္းေျပာေနတဲ့အခ်ိန္အတြင္း မွာပဲ သူမသိေအာင္ သူ႕ဆီကတစ္ခုခုကို ခိုး...။ အဲေလ...။ ယူျပမယ္ဆိုေတာ့....။ ဒီပြဲၾကီးက သူေသခ်ာေပါက္ ႏိုင္မယ့္ပြဲ ၾကီးဆိုတာ ထင္ရွားေနပါတယ္..။ ဟဲ..ဟဲ...။ ဒါမ်ိဳးဆိုတာက တစ္ဘက္က စိတ္မေျပာင္းခင္ အခ်ိန္ဆြဲလို႕မျဖစ္ေလ ေတာ့.....။
"အိုေက ေမႏွင္းစက္...။ ငါသေဘာတူတယ္...။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္...။ ငါ့ဆီကို တစ္စံုတစ္ခုကို ငါမသိေအာင္ နင္ ကိုယ္တိုင္ယူရမွာေနာ္...။ ငါ့ညီမနဲ႕ေပါင္းၿပီး...။ ငါဖုန္းေျပာေနတုန္း အလစ္ယူခိုင္းတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေနာ္...။"
"ဟဲ့..အရူး...။ ငါ့စကားကရွင္းရွင္းေလး...။ ငါကိုယ္တိုင္ယူမွာ....။ မပူနဲ႕ နင္သာ သတိထား...။ ကဲဒါဆို အခုခ်ိန္ကစ ၿပီး ျပိဳင္ပြဲကိုဖြင့္လွစ္လိုက္ၿပီ...."
အခန္း(၃)
ဒီညဆိုး...
ငါ အိပ္မက္ႏိုးေတာ့...
သူခိုးဗ်ိဳ႕....သူခိုး......။
BLACK DREAM
ၾသကာသ ေလာကတစ္ခုလံုး ပန္းေရာင္စံုမ်ား တစ္ျပိဳင္နက္ပြင့္လန္းခဲ့ၾကေလၿပီ....။ သာယာခ်ိဳျမိ္န္ေသာ အသံတို႕ ကိုပိုင္ဆုိင္တဲ့ ေက်းငွက္မ်ား တစ္ျပိဳင္နက္ ေတးသီခ်င္းမ်ားသီဆိုၾကေလသည္...။ ႏူးည့ံညင္သာေသာ ေလေျပတို႕ ႏွင့္အတူ ေပ်ာ့ေျပာင္း စိမ္းလန္းေသာ ကြင္းျပင္တစ္ေလွ်ာက္ရွိ ျမက္ပင္ငယ္တို႕သည္လည္း သီဆိုရာစည္းခ်က္နဲ႕ အညီ လွပစြာ ယိမ္းႏြဲ႕ကခုန္ၾကေလသည္....။ စီးဆင္းလွ်က္ရွိေသာ အသြင္သြင္ေသာ ေရတို႕သည္လည္း ယခင္ ကထက္ပိုမို ၾကည္လင္ျခင္း၊ ေအးျမျခင္းတို႕ျဖင့္ ေလာက၏ အလွကို တတက္တအား ပါ၀င္အားျဖည့္ၾကေလေတာ့ သည္...။ ဟုတ္ပါသည္....။ ဒါေတြဟာ မၾကာခင္ကာလမွာ ေမႏွင္းစက္၏ ခ်စ္သူအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရ ေတာ့မည့္ သူ႕ကိုဂုဏ္ျပဳျခင္းမွ မဟုတ္လွ်င္ မည္သူ႕အတြက္ ျဖစ္ပါဦးမည္ေလာ အသင္စာဖတ္သူအေပါင္းတုိ႕...?
"ဟဲ့...။ ျမတ္ေသာ္....။ ငါတို႕ဖုန္းေျပာေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီ...။ ငါအာေတြလဲ ေညာင္းေနၿပီ...။ အိပ္လဲ အိပ္ခ်င္ၿပီ....။ ငါတို႕ကစကားပြဲကို သိမ္းၿပီး အႏုိင္အရံဳွးထုတ္ျပန္မယ္...။ အဲ့ဒီ့ေတာ့ နင္ငါေမးမယ့္ ေမးခြန္းတစ္ကို ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ေျဖ...။"
"အင္းေလ ေျဖဆိုေတာ့လဲ...မၾကာခင္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ ခ်စ္သူေလးျဖစ္ေတာ့မယ့္ သူအလိုက် ေျဖေပးရတာေပါ့...။ ေမးေစဗ်ား..."
"သိပ္အူျမဴးမေနနဲ႕ ပဏာလည္းစြတ္ယူမေနနဲ႕ ပြဲကၿပီးေသးတာမဟုတ္ဘူး...။ ငါေမးခြန္းေမးၿပီးမွ ပြဲၿပီးမွာ..။"
"ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ အခုခ်ိန္ထိနင္ငါ့ဆီက ဘာကိုမွ ငါမသိေအာင္မယူႏိုင္ေသးပဲ...။ ဟဲ ဟဲ အရွံဳးကို ရိုးရိုး သားသား ၀န္ခံဖို႕သာ ျပင္ထားစမ္းပါေကာင္မေလးရာ...."
" ေတာ္ဟာ...။ ငါစကားအေကာင္းေျပာမလို႕...။ နင္ေသေသခ်ာခ်ာေျဖရမယ္ေနာ္..."
" အင္း ေျဖမယ္...။ ေမး...."
" နင္ငါ့ကို တကယ္ပဲ အရမ္းခ်စ္တာပဲလား ျမတ္ေသာ္....?"
"ဟာ နင္ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲ ေမႏွင္းစက္ရာ ခ်စ္တာေပါ့...။ ငါနင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႕ပဲ နင့္ေဘးမွာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနၿပီး နင့္အခ်စ္ကိုေစာင့္စားခဲ့တာေပါ့...။ ဒါေတြကိုနင္အသိဆံုးပါဟာ..."
"ဒါဆိုနင့္အခ်စ္ေတြ ဘယ္တုန္းကတည္းက ငါ့ဆီေရာက္ေနခဲ့တာလဲ ဆုိတာေျပာျပႏိုင္မလား ျမတ္ေသာ္...?"
"အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ငါကိုုယ္တိုင္ေတာင္ မသိလိုက္ခံပါဘူး ေမႏွင္းစက္ရယ္....။ ငါသတိထားမိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ငါနင့္ကိုအရမ္းျမတ္ႏိုးမိသြားၿပီဆိုတာကိုပဲ ငါသိေတာ့တယ္....။ ငါေလ နင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲ ေမႏွင္းစက္ရယ္...။ ငါေလ..."
"ေတာ္ေတာ့ ျမတ္ေသာ္...ရၿပီ....။ ငါတို႕ကစားပြဲၿပီးသြားၿပီ....။ ဒီပြဲမွာနင္ရံွဳးသြားၿပီ..."
"ဘာ!!!!!"
"မျဖစ္ႏိုင္တာ ငါစကားေျပာေနတာေလ...။ စကားေျပာေနရာကေန ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးငါ ရွံဳးသြားရတာလဲ...။ တစ္ျခား အခ်ိန္မွာေနာက္ရင္ ေနာက္ပါဟာ...။ ငါ့ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို ေလးေလးနက္နက္ ထုတ္ျပေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ငါ့ကိုမေနာက္ပါနဲ႕ ေမႏွင္းစက္ရယ္..."
" ငါေနာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး ျမတ္ေသာ္...။ ငါႏိုင္သြားၿပီ...။ နင္လည္း တကယ္ကိုဒီပြဲမွာရွံဳးသြားၿပီ...။"
"မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...။ နင္က ဘာလို႕ႏိုင္ၿပီး...။ ငါကဘာလို႕ရံွဳးသြားရတာလဲ..."
တစ္ဘက္တြင္ ျမတ္ေသာ္ေသြးရူးေသြးတမ္းျဖစ္ေနသေလာက္ တစ္ဘက္မွာေတာ့ ေမႏွင္းစက္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ေၾကနပ္တဲ့အျပံုးေတြနဲ႕ ရံႊ႕ရွာဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို ေ၀ဆာ လွပေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္..။
"ေျပာပါ...ေျပာစမ္းဘာ...။ ငါက ဘာလို႕နင့္ကိုရွံဳးသြားရတာလဲ...။ နင္ကငါ့ဆီက ဘာကိုငါမိသေအာင္ ယူလိုက္ ႏိုင္လို႕လဲ..."
တစ္ဘက္မွာ ေမႏွင္းစက္ ျပံဳးေနမွာေသခ်ာပါသည္...။
"နင္မသိဘူးလား...။ အခ်စ္ေလ....။ ငါနင့္ဆီက အခ်စ္ကို နင္မသိခင္ ငါရေအာင္ယူလိုက္ႏိုင္ၿပီ....။ နင္ကိုယ္တိုင္ပဲ ေစာေစာက၀န္ခံသြားတာေလ...။နင့္အခ်စ္ေတြ ငါ့ဆီဘယ္တုန္းကေရာက္ သြားလိုက္လဲ ဆိုတာနင္ကိုယ္တိုင္ ေတာင္ မသိလိုက္ရပါဘူးဆို...။ ကဲဒါဆို နင္သေဘာေပါက္ေလာက္ပါၿပီ...။ နင္ေတာင္းတားတဲ့ အေျဖကို ျပန္ ရုပ္သိမ္းဖို႕ ေျပာရင္း ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပတ္သတ္မွဳကိုဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္ လိုက္ၾကစို႕လို႕ပဲ ငါေျပာပါရေစ...။ ဒါပဲ ျမတ္ေသာ္...။ ငါဖုန္းခ်က္လိုက္ၿပီ....။ ငါလည္းနင့္ဆီကို ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ့မွထပ္မဆက္သြယ္ေတာ့ဘူး။ ရွက္တတ္မယ္ဆို နင္လည္းင့ါဆီကို ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္ၿပီး မဆက္သြယ္ပါနဲ႕လို႕...။ ငါႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ပါ တယ္....။
ဇတ္သိမ္း
ခဏေလာက္ ျပန္ေခါက္သိမ္းထားလိုက္
ဒီ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
မနက္ျဖန္မွ အတူၾကိဳးစင္တက္ၾကတာေပါ့...။
BLACK DREAM
ေမႏွင္းစက္ လွပစြာျပံုးလိုက္ပါတယ္...။ သူ႕ေခါင္းထဲမွာလဲ ေတြးေနမိတာတစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္...။ ေနာက္ထပ္ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတဲ့ အရုပ္တစ္ရုပ္ အျမန္ဆံုး ထပ္မံရွာ ေဖြရေပဦးမယ္....။
Dec 21, 2008
Dec 10, 2008
အမည္မဲ့ည
ၾကယ္ေတြ အိပ္ၿပီလား ခ်စ္သူ
ငါေလ နင့္ႏွဳတ္ခမ္းကို
တိတ္တိတ္ေလး ခိုးနမ္းခ်င္လို႕ပါ....။
BLACK DREAM
ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးတြင္ တိတ္ဆိတ္မွဳမ်ား ဆူညံစြာ ဖုန္းလႊမ္းေနပါတယ္...။ စည္းခ်က္မွန္မွန္ ျမည္ေနေသာ နာရီ လက္တံတစ္ခု၏ စကၠန္႕သံတစ္ခ်က္တိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္ ခံႏိုင္ရည္ေတြ တစ္စစီ ေၾကြၾကေနေလရဲ႕။ တစ္ခ်ိန္ က အဲ့ဒီ့စကၠန္႕သံေတြကို ေရတြက္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ရင္ခုန္ ၾကည္ႏူးစြာ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္...။ ဒီတစ္ခါလည္း ကြ်န္ေတာ္ ဒီစကၠန္႕သံေတြကို ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနရ ျပန္ပါၿပီ...။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ ေၾကကြဲစြာ နဲ႕ေပါ့...။ ကြ်န္ေတာ္ တယုတယ ထုစစ္ခဲ့ရတဲ့ ရင္ခြင္ကမ္းပါးတစ္ခု...။ အခု...။ စကၠန္႕ေတြရဲ႕ တိုက္စားျခင္း ခံရေလၿပီ။
ဘာေၾကာင့္လဲ..? ဘာေၾကာင့္လဲ...? တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရဖူးတဲ့ စကၠန္႕တံေတြရဲ႕ လားရာေတြနဲ႕ အခု တေရြ႕ေရြ႕ စီးေျမာေနတဲ့ စကၠန္႕တံေတြရဲ႕ လားရာေတြ တူေနပါလွ်က္ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းေနၾကရပါသလဲ...? ဒါဟာေလာကရဲ႕ မတည္ျမဲျခင္းမ်ားစြာထဲက ခပ္ပါးပါး မတည္ျမဲျခင္း တစ္ခုပဲလား? ဒါမွမဟုတ္ မိမိကိုယ္ကို လွည့္စားထားေသာ အေပါစား မ်က္လွည့္ပြဲ တစ္ခုလား? အနဲဆံုးေတာ့ ရြက္ၾကားေရၾကိဳ ခံစားခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ ေက်းဇူးျပဳ၍ အသိအမွတ္ျပဳေပးဖို႕ ဘုရား သခင္ထံမွာ ကြ်န္ေတာ္ အယူခံ၀င္ျခင္ပါတယ္။
တစ္ရိပ္ရိပ္ေျပးလြႊားေနတဲ့ အာရံုေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ဖမ္းဆုပ္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားတယ္...။ ခဏရပ္..။ ျပန္စဥ္းစားတယ္...။ ထားလိုက္ပါေလ...။ ဒီအတိုင္းေလးပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပးလႊားၾကပါေစ..။ မိၿပီးသား ရင္ခုန္သံတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပါ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္...။ လြတ္လပ္ျခင္းကုိ ျမတ္ႏိုးတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕ေပါ့။ ပ်ံသန္းပါေစ...။ သူအေတာင္ေတြေညာင္းလို႕ နားခိုမယ္ ၾကံတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ ရွိေနရင္ၿပီးတာပါ ပဲေလ...။ ပ်ံသန္းခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ၾကရင္လည္း မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႕...။ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းကင္ တစ္ခုအျဖစ္ ရွိေနေပးဦး မွာပါ...။
နင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြေလ
ဒီရင္ဘတ္ထဲမွာ အလွ်႕ံအပယ္ပဲ
နင့္လက္နဲ႕ ျပန္ႏွဳတ္မယ့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနၾကေလရဲ႕...။
BLACK DREAM
ကြ်န္ေတာ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စကားလံုးတစ္လံုးကို အသက္သြင္းဖို႕ ၾကိဳးစားမိတယ္...။ တစ္ညလံုးပဲ...။ ဟုတ္တယ္။ တစ္ညလံုးပဲ...။ ဒီစကားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ မနက္ျဖန္မွာ အၿပီးတိုင္ အသက္သြင္းၿပီး ျဖစ္ဖို႕ အေရးတၾကီးလိုအပ္ တယ္...။ အဲ့ဒီ့စကားလံုးထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲကို ျမင္ႏိုင္တဲ့ မွန္တစ္ခ်ပ္ပါရမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ႏွဳတ္ခမ္းက မေျပာျဖစ္လိုက္တဲ့ အသံေတြကို ၾကားႏုိင္ဖို႕ ၾကားခံေလဟာနယ္တစ္ခုပါရမယ္။ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အၾကင္ နာတရားေတြနဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ အနမ္းေတြအတြက္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ တံဆိပ္တစ္ခုပါရမယ္။ ျပန္လည္ ေ၀းကြာရ ေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ေတြကို ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ ဖိနပ္တစ္ရံ ပါရမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြကို အမွန္ကန္ဆံုး အတိက်ဆံုး တိုင္းတာျပႏိုင္မယ့္ ေပတံတစ္ေခ်ာင္းပါရမယ္...။ ေနာက္ဆံုး ကြ်န္ေတာ့္ အခ်စ္ေတြကို တိုင္တည္ဖို႕ သူမသိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ အျဖဴေရာင္ ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္ပါရမယ္။
သူမရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြ...။ စကားသံေတြ....။ ပံုရိပ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ဒီအခန္းက်ဥ္းေလးထဲက ရုန္းထြက္ဖို႕ ကြ်န္ေတာ္မၾကိဳးစားခ်င္ပါ...။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီအရာေတြအားလံုးကို တယုတရ လိုက္ေကာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ အိပ္ယာရဲ႕ အေပၚတည့္တည့္ မ်က္ႏွာခ်က္ေလးမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားခ်င္ပါတယ္။ အတူလက္တြဲ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ဖူး တဲ့ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ လမ္းတို႕မွ ေျခရာမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ နံရံေတြနဲ႕ အျပည့္ခ်ိတ္ဆြဲ အလွဆင္ထားျခင္ပါ တယ္...။ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ လွပခဲ့ဖူးေသာ အျပံဳးမ်ားနဲ႕ အနမ္းေတြကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ေကာ္ဖီခြက္ေလးထဲ မွာ ထာ၀ရအတြက္ ဖြက္ထားခ်င္ပါတယ္...။ လြမ္းတဲ့အခါတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ ထုတ္ေသာက္ႏိုင္ေအာင္ေပါ့....။
တရိပ္ရိပ္ေပၚေနတဲ့ ဒီအတိတ္ပုံရိပ္ေတြကို မ်က္၀န္းတစ္စံု မွိတ္ရံုနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မပိတ္ျပစ္ႏိုင္တာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ည့ံဖ်င္းမွဳေၾကာင့္ပဲ ဆုိၾကပါေတာ့...။ ဒီလိုဆိုလဲ ကြ်န္ေတာ္ အလင္းႏွစ္ တစ္သန္းစာေလာက္ မိုက္မဲ လိုက္ခ်င္ပါတယ္...။ ကြ်န္ေတာ့္ အိပ္ယာတစ္ေလွ်ာက္ ကြ်န္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြ လူးလိုက္လြန္႕လိုက္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ ခ်စ္သူရဲ႕ အရိပ္ေတြကို လိုက္ရွာေနပံုမ်ား...။ ထားလိုက္ပါေလ...။ တစ္ေန႕ေတာ့ သူတို႕သခင္မရဲ႕ အရိပ္ေတြကို သူတို႕ နမ္းရွိဳက္ရ ေကာင္းပါရဲ႕....။ အိပ္မက္မွာလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ေလ.....။
မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာထဲကမွ
ငါအမုန္းဆံုးက မနက္ျဖန္က
မနက္ျဖန္ပဲ....။
BLACK DREAM
အေကာင္းဆံုးကိုေမွ်ာ္လင့္ဖို႕ထက္ အဆိုးဆံုးအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ပိုၿပီးအခ်ိန္ေပး ျပင္ဆင္ခဲ့ပါလွ်က္....။ တစ္ကယ္ တမ္း ရင္ဆိုင္ရျပန္ေတာ့လဲဗ်ာ...။ ရင္ထဲနင့္လွပါတယ္...။ ဆို႕တက္လာတဲ့ အမည္မဲ့ခံစားခ်က္ေတြကို အရင္က လို ေကာ္ဖီခါးခါးေတြနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မျမိဳခ်ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး...။ မီးခိုးေငြ႕ေတြ အျဖစ္ေလာင္တိုက္သြင္း ျပာခ်ဖို႕လည္း ကြ်န္ေတာ္ မေအာင္ျမင္ေတာ့ပါဘူး...။ စကားလံုးေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းဖို႕အတြက္လည္း ကြ်န္ေတာ့္လက္ ေခ်ာင္းေတြ အင္အားမဲ့ခဲ့ရပါၿပီ...။ ကြ်န္ေတာ္ေလ...။ ကြ်န္ေတာ္..... သူမကို အရမ္းျမတ္ႏိုးမိပါသည္။
" နင္သိလားခ်စ္သူ...ငါေလ တိတ္တဆိတ္ရူးသြပ္ေနေလရဲ႕...။ နင္မရွိႏိုင္ေတာ့တဲ့ ငါ့ရဲ႕နံနက္ခင္းေတြဟာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွ အရင္လို အၾကင္နာေတြျပည့္ေနတဲ့ ေကာ္ဖီနံ႕သင္းသင္းေတြ မရွိႏို္င္ေတာ့ဘူး ဆုိတာ နင္သိပါ ေလရဲ႕... ေနာက္ဆံုး အလြမ္းေတြပဲ ပြင့္လာရမယ္မွန္းသိရက္နဲ႕ ငါၾကည္ျဖဴသေဘာတူစြာနဲ႕ပဲ ဒီပန္းတစ္ပြင့္ကို စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တာပါ...။ ခဏတာအတြက္ပဲ ခြဲရတာဆိုရင္ေတာင္ အဲ့ဒီ့ခဏေတြကို ငါေနာက္ဘ၀က်မွ အတိုးနဲ႕ ျပန္ ဆပ္လိုက္ျခင္ရဲ႕...။ နင္မသိလို႕ပါ ခ်စ္သူ...။ ငါ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးဟာ နင္ေပးတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႕ လည္ပတ္ေနခဲ့ ရတယ္ဆိုတာကိုေပါ့...."
ဒီအာရုဏ္တက္ဟာ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့ အက်ည္းတန္ဆံုး ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ပါပဲ...။ အခြင့္ရွိေသးရင္ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ လစ္ဟင္းမွဳေတြ၊ အသံုးမက်မွဳေတြ၊ မွားယြင္းမွဳေတြအတြက္ သူမရဲ႕ ေျခဖမိုးထက္က ယဇ္စင္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ ၀ိဥာဥ္ကို ကားစင္တင္ၿပီး ေပးစပ္ျခင္ပါေသးတယ္...။ ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ သူမရဲ႕ အလိုမက်မွဳေတြ၊ ေဒါသေတြ၊ နာၾကည္းမွဳေတြ၊ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္မွဳေတြအတြက္ သူမရဲ႕ ေျခဖမိုး ယဇ္စင္ကို ကြ်န္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေဆးေၾကာ သုတ္သင္ေပးခ်င္ပါေသးတယ္...။
အခြင့္ရွိေသးရင္ေပါ့ဗ်ာ...
................ေနာက္ထပ္ အခြင့္ရွိေသးမယ္ ဆုိရင္ေပါ့....
.....................................ကြ်န္ေတာ္ေလ.....
..................................................သူမရဲ႕ နဖူးေလးကို ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ထပ္မံ နမ္းရွိဳက္ခြင့္ ရွိခ်င္ပါေသးသည္။
နင္သိလား....ခ်စ္သူ
နင့္ရဲ႕ အနမ္းတစ္ခ်က္တိုင္းမွာေလ...
ငါ့ ခံႏိုင္ရည္ေတြ တစ္စစီ ပဲ့ေၾကြခဲ့ ဖူးတယ္ဆိုတာကိုေပါ့...။
BLACK DREAM
p.s- အခ်ိန္အၾကာဆံုး ဖန္တီးခဲ့ရတဲ့ စည္းခ်က္တစ္ခုပါပဲ...။
ငါေလ နင့္ႏွဳတ္ခမ္းကို
တိတ္တိတ္ေလး ခိုးနမ္းခ်င္လို႕ပါ....။
BLACK DREAM
ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးတြင္ တိတ္ဆိတ္မွဳမ်ား ဆူညံစြာ ဖုန္းလႊမ္းေနပါတယ္...။ စည္းခ်က္မွန္မွန္ ျမည္ေနေသာ နာရီ လက္တံတစ္ခု၏ စကၠန္႕သံတစ္ခ်က္တိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္ ခံႏိုင္ရည္ေတြ တစ္စစီ ေၾကြၾကေနေလရဲ႕။ တစ္ခ်ိန္ က အဲ့ဒီ့စကၠန္႕သံေတြကို ေရတြက္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ရင္ခုန္ ၾကည္ႏူးစြာ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္...။ ဒီတစ္ခါလည္း ကြ်န္ေတာ္ ဒီစကၠန္႕သံေတြကို ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနရ ျပန္ပါၿပီ...။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ ေၾကကြဲစြာ နဲ႕ေပါ့...။ ကြ်န္ေတာ္ တယုတယ ထုစစ္ခဲ့ရတဲ့ ရင္ခြင္ကမ္းပါးတစ္ခု...။ အခု...။ စကၠန္႕ေတြရဲ႕ တိုက္စားျခင္း ခံရေလၿပီ။
ဘာေၾကာင့္လဲ..? ဘာေၾကာင့္လဲ...? တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရဖူးတဲ့ စကၠန္႕တံေတြရဲ႕ လားရာေတြနဲ႕ အခု တေရြ႕ေရြ႕ စီးေျမာေနတဲ့ စကၠန္႕တံေတြရဲ႕ လားရာေတြ တူေနပါလွ်က္ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းေနၾကရပါသလဲ...? ဒါဟာေလာကရဲ႕ မတည္ျမဲျခင္းမ်ားစြာထဲက ခပ္ပါးပါး မတည္ျမဲျခင္း တစ္ခုပဲလား? ဒါမွမဟုတ္ မိမိကိုယ္ကို လွည့္စားထားေသာ အေပါစား မ်က္လွည့္ပြဲ တစ္ခုလား? အနဲဆံုးေတာ့ ရြက္ၾကားေရၾကိဳ ခံစားခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ ေက်းဇူးျပဳ၍ အသိအမွတ္ျပဳေပးဖို႕ ဘုရား သခင္ထံမွာ ကြ်န္ေတာ္ အယူခံ၀င္ျခင္ပါတယ္။
တစ္ရိပ္ရိပ္ေျပးလြႊားေနတဲ့ အာရံုေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ဖမ္းဆုပ္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားတယ္...။ ခဏရပ္..။ ျပန္စဥ္းစားတယ္...။ ထားလိုက္ပါေလ...။ ဒီအတိုင္းေလးပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပးလႊားၾကပါေစ..။ မိၿပီးသား ရင္ခုန္သံတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပါ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္...။ လြတ္လပ္ျခင္းကုိ ျမတ္ႏိုးတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕ေပါ့။ ပ်ံသန္းပါေစ...။ သူအေတာင္ေတြေညာင္းလို႕ နားခိုမယ္ ၾကံတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ ရွိေနရင္ၿပီးတာပါ ပဲေလ...။ ပ်ံသန္းခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ၾကရင္လည္း မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႕...။ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းကင္ တစ္ခုအျဖစ္ ရွိေနေပးဦး မွာပါ...။
နင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြေလ
ဒီရင္ဘတ္ထဲမွာ အလွ်႕ံအပယ္ပဲ
နင့္လက္နဲ႕ ျပန္ႏွဳတ္မယ့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနၾကေလရဲ႕...။
BLACK DREAM
ကြ်န္ေတာ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စကားလံုးတစ္လံုးကို အသက္သြင္းဖို႕ ၾကိဳးစားမိတယ္...။ တစ္ညလံုးပဲ...။ ဟုတ္တယ္။ တစ္ညလံုးပဲ...။ ဒီစကားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ မနက္ျဖန္မွာ အၿပီးတိုင္ အသက္သြင္းၿပီး ျဖစ္ဖို႕ အေရးတၾကီးလိုအပ္ တယ္...။ အဲ့ဒီ့စကားလံုးထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲကို ျမင္ႏိုင္တဲ့ မွန္တစ္ခ်ပ္ပါရမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ႏွဳတ္ခမ္းက မေျပာျဖစ္လိုက္တဲ့ အသံေတြကို ၾကားႏုိင္ဖို႕ ၾကားခံေလဟာနယ္တစ္ခုပါရမယ္။ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အၾကင္ နာတရားေတြနဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ အနမ္းေတြအတြက္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ တံဆိပ္တစ္ခုပါရမယ္။ ျပန္လည္ ေ၀းကြာရ ေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ေတြကို ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ ဖိနပ္တစ္ရံ ပါရမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြကို အမွန္ကန္ဆံုး အတိက်ဆံုး တိုင္းတာျပႏိုင္မယ့္ ေပတံတစ္ေခ်ာင္းပါရမယ္...။ ေနာက္ဆံုး ကြ်န္ေတာ့္ အခ်စ္ေတြကို တိုင္တည္ဖို႕ သူမသိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ အျဖဴေရာင္ ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္ပါရမယ္။
သူမရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြ...။ စကားသံေတြ....။ ပံုရိပ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ဒီအခန္းက်ဥ္းေလးထဲက ရုန္းထြက္ဖို႕ ကြ်န္ေတာ္မၾကိဳးစားခ်င္ပါ...။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီအရာေတြအားလံုးကို တယုတရ လိုက္ေကာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ အိပ္ယာရဲ႕ အေပၚတည့္တည့္ မ်က္ႏွာခ်က္ေလးမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားခ်င္ပါတယ္။ အတူလက္တြဲ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ဖူး တဲ့ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ လမ္းတို႕မွ ေျခရာမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ နံရံေတြနဲ႕ အျပည့္ခ်ိတ္ဆြဲ အလွဆင္ထားျခင္ပါ တယ္...။ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ လွပခဲ့ဖူးေသာ အျပံဳးမ်ားနဲ႕ အနမ္းေတြကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ေကာ္ဖီခြက္ေလးထဲ မွာ ထာ၀ရအတြက္ ဖြက္ထားခ်င္ပါတယ္...။ လြမ္းတဲ့အခါတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ ထုတ္ေသာက္ႏိုင္ေအာင္ေပါ့....။
တရိပ္ရိပ္ေပၚေနတဲ့ ဒီအတိတ္ပုံရိပ္ေတြကို မ်က္၀န္းတစ္စံု မွိတ္ရံုနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မပိတ္ျပစ္ႏိုင္တာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ည့ံဖ်င္းမွဳေၾကာင့္ပဲ ဆုိၾကပါေတာ့...။ ဒီလိုဆိုလဲ ကြ်န္ေတာ္ အလင္းႏွစ္ တစ္သန္းစာေလာက္ မိုက္မဲ လိုက္ခ်င္ပါတယ္...။ ကြ်န္ေတာ့္ အိပ္ယာတစ္ေလွ်ာက္ ကြ်န္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြ လူးလိုက္လြန္႕လိုက္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ ခ်စ္သူရဲ႕ အရိပ္ေတြကို လိုက္ရွာေနပံုမ်ား...။ ထားလိုက္ပါေလ...။ တစ္ေန႕ေတာ့ သူတို႕သခင္မရဲ႕ အရိပ္ေတြကို သူတို႕ နမ္းရွိဳက္ရ ေကာင္းပါရဲ႕....။ အိပ္မက္မွာလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ေလ.....။
မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာထဲကမွ
ငါအမုန္းဆံုးက မနက္ျဖန္က
မနက္ျဖန္ပဲ....။
BLACK DREAM
အေကာင္းဆံုးကိုေမွ်ာ္လင့္ဖို႕ထက္ အဆိုးဆံုးအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ပိုၿပီးအခ်ိန္ေပး ျပင္ဆင္ခဲ့ပါလွ်က္....။ တစ္ကယ္ တမ္း ရင္ဆိုင္ရျပန္ေတာ့လဲဗ်ာ...။ ရင္ထဲနင့္လွပါတယ္...။ ဆို႕တက္လာတဲ့ အမည္မဲ့ခံစားခ်က္ေတြကို အရင္က လို ေကာ္ဖီခါးခါးေတြနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မျမိဳခ်ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး...။ မီးခိုးေငြ႕ေတြ အျဖစ္ေလာင္တိုက္သြင္း ျပာခ်ဖို႕လည္း ကြ်န္ေတာ္ မေအာင္ျမင္ေတာ့ပါဘူး...။ စကားလံုးေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းဖို႕အတြက္လည္း ကြ်န္ေတာ့္လက္ ေခ်ာင္းေတြ အင္အားမဲ့ခဲ့ရပါၿပီ...။ ကြ်န္ေတာ္ေလ...။ ကြ်န္ေတာ္..... သူမကို အရမ္းျမတ္ႏိုးမိပါသည္။
" နင္သိလားခ်စ္သူ...ငါေလ တိတ္တဆိတ္ရူးသြပ္ေနေလရဲ႕...။ နင္မရွိႏိုင္ေတာ့တဲ့ ငါ့ရဲ႕နံနက္ခင္းေတြဟာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွ အရင္လို အၾကင္နာေတြျပည့္ေနတဲ့ ေကာ္ဖီနံ႕သင္းသင္းေတြ မရွိႏို္င္ေတာ့ဘူး ဆုိတာ နင္သိပါ ေလရဲ႕... ေနာက္ဆံုး အလြမ္းေတြပဲ ပြင့္လာရမယ္မွန္းသိရက္နဲ႕ ငါၾကည္ျဖဴသေဘာတူစြာနဲ႕ပဲ ဒီပန္းတစ္ပြင့္ကို စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တာပါ...။ ခဏတာအတြက္ပဲ ခြဲရတာဆိုရင္ေတာင္ အဲ့ဒီ့ခဏေတြကို ငါေနာက္ဘ၀က်မွ အတိုးနဲ႕ ျပန္ ဆပ္လိုက္ျခင္ရဲ႕...။ နင္မသိလို႕ပါ ခ်စ္သူ...။ ငါ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးဟာ နင္ေပးတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႕ လည္ပတ္ေနခဲ့ ရတယ္ဆိုတာကိုေပါ့...."
ဒီအာရုဏ္တက္ဟာ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့ အက်ည္းတန္ဆံုး ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ပါပဲ...။ အခြင့္ရွိေသးရင္ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ လစ္ဟင္းမွဳေတြ၊ အသံုးမက်မွဳေတြ၊ မွားယြင္းမွဳေတြအတြက္ သူမရဲ႕ ေျခဖမိုးထက္က ယဇ္စင္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ ၀ိဥာဥ္ကို ကားစင္တင္ၿပီး ေပးစပ္ျခင္ပါေသးတယ္...။ ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ သူမရဲ႕ အလိုမက်မွဳေတြ၊ ေဒါသေတြ၊ နာၾကည္းမွဳေတြ၊ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္မွဳေတြအတြက္ သူမရဲ႕ ေျခဖမိုး ယဇ္စင္ကို ကြ်န္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေဆးေၾကာ သုတ္သင္ေပးခ်င္ပါေသးတယ္...။
အခြင့္ရွိေသးရင္ေပါ့ဗ်ာ...
................ေနာက္ထပ္ အခြင့္ရွိေသးမယ္ ဆုိရင္ေပါ့....
.....................................ကြ်န္ေတာ္ေလ.....
..................................................သူမရဲ႕ နဖူးေလးကို ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ထပ္မံ နမ္းရွိဳက္ခြင့္ ရွိခ်င္ပါေသးသည္။
နင္သိလား....ခ်စ္သူ
နင့္ရဲ႕ အနမ္းတစ္ခ်က္တိုင္းမွာေလ...
ငါ့ ခံႏိုင္ရည္ေတြ တစ္စစီ ပဲ့ေၾကြခဲ့ ဖူးတယ္ဆိုတာကိုေပါ့...။
BLACK DREAM
p.s- အခ်ိန္အၾကာဆံုး ဖန္တီးခဲ့ရတဲ့ စည္းခ်က္တစ္ခုပါပဲ...။
Subscribe to:
Posts (Atom)