ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္

အခန္း(၁)

တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာ
ဖမ္းခ်ဳပ္ဆုပ္ကိုင္လုိ႕ မရတဲ့
အရိပ္တစ္ခုပါပဲ.....။
(Black Dream)

လူတိုင္းမွာ သူတို႕အတြက္ အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ဆိုတာ ရွိတတ္ၾကစျမဲပါ...။ လူထဲက လူတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ (မိမိ ကိုယ္ကို သတ္မွတ္ထားျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္) ကြ်န္ေတာ့္မွာလည္း အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္ဆိုတာရွိပါတယ္။ တစ္ျခား သူေတြနဲ႕ နဲနဲကြာျခားမယ္ထင္တာ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ သူမ်ားေတြက ျဖစ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ အတိတ္၏ ျဖစ္ရပ္မ်ားထဲ မွသာ အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ဆိုတာကို သတ္မွတ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္က ေတာ့ အနာဂတ္မွာပါ။ မေရာက္ေသးပါဘူး..။ ကြ်န္ေတာ္ေစာင့္ရအံုးမွာပါ...။ ဘယ္ေန႕လဲ..? ဘယ္ေလာက္ ေစာင့္ရမလဲ...? ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေသေသခ်ာခ်ာမသိေသးပါဘူး။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ အဲ့ဒီ့ေန႕ဟာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အေပ်ာ္ဆံုးေန႕ တစ္ခု ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အယူအဆအရ အဲ့ဒီ့ေန႕ရက္ကို ကြ်န္ေတာ္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ေန႕ရက္ေတြထဲမွာ အျမင့္ ျမတ္ဆံုးလို႕ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုးေန႕အျဖစ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ အဲ့ဒီ့ ေန႕မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္း၊ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ က်ဆံုးျခင္း စတဲ့ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ လူသားတိုင္း မလြဲမေသြ ၾကံဳေတြ႕ၾကရမယ့္ အစြန္းတရားေတြကေန လြတ္ေျမာက္စြာ ရုန္းထြက္သြားႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ပါပဲ။ စကားလံုးလွလွေလးနဲ႕ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ "ေသျခင္းတရားဆိုတဲ့ တံခါးတစ္ခ်က္ကို ဖြင့္ခြင့္ရမယ့္ေန႕" ေပါ့။

အခန္း (၂)

ရွင္သန္ျခင္းဆိုတာ
တကယ္ေတာ့
ေသျခင္းတရားရဲ႕ အဓိက တရားခံပါပဲ....။
(Black Dream)

ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုးေန႕ေလးကို ဘယ္လိုပံု ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ ဆင္ႏြဲ မယ္ဆိုတာကို စဥ္းစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္အဲ့ဒီ့ေန႕ေလးမွာ ဘာမွေထြေထြထူးထူး မေတာင္းဆိုခ်င္ပါဘူး။ လိုလည္းမလိုခ်င္ပါဘူး...။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ (လူသားတို႕ရဲ႕သဘာ၀အရ) နဲနဲေတာင္းဆိုခ်င္ပါ တယ္။

ကြ်န္ေတာ့္၏ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း အခမ္းအနားသို႕....

၁။ မ်က္ရည္က်တတ္သူမ်ား မတက္ေရာက္ရ၊
၂။ ဟန္ေဆာင္ ပူေလာင္ျပသူမ်ား မတက္ေရာက္ရ၊
၃။ လူမွဳေရး အျမတ္ထုတ္လိုသူမ်ား မတက္ေရာက္ရ၊
၄။ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း ကိုယ့္ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာသူမ်ား မတက္ေရာက္ရ၊
၅။ "အနိစၥ" စကားလံုးအား စာလံုးမေပါင္းတတ္သူမ်ား မတက္ေရာက္ရ။

အခမ္းအနားအတြက္...

၁။ သတင္းစာအတြင္း ထည့္သြင္းေၾကာ္ျငာျခင္းမျပဳရ၊
၂။ ယပ္ေတာင္မ်ား၊ ေရသန္႕ဘူး ေ၀ျခင္းမ်ားမျပဳရ၊
၃။ ေနၾကာေစ့၊ ကြာေစ့၊ ဖရံုေစ့ အစရွိေသာ မည္သည့္ အေစ့မွ စားေသာက္ျခင္းမျပဳရ၊
၄။ ဖဲ၀ိုင္းမေထာင္ရ၊
၅။ မုန္႕ဟင္းခါးမေၾကြးရ။

ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းဆိုခ်င္တာ ဒီေလာက္ပါပဲ...။ က်န္တာေတာ့ေထြေထြထူးထူးမရွိပါဘူး။

အခန္း (၃)

လူ႕ဘ၀ဆိုတာ
တကယ္ေတာ့...
အကုသိုလ္ အေၾကြး၀ယ္တဲ့ေနရာတစ္ခုေပါ့...။
(သစၥာနီ)

ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခုန္ခဲ့တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုးေန႕ရက္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ျပင္ဆင္မွဳ တစ္ခိ်ဳ႕ကို ငယ္စဥ္က စိတ္ကူးထားခဲ့တဲ့အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဆံုး ျပင္ဆင္မွဳအေနနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အသက္ (၁၈) ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕မွာ ရန္ကုန္မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း ေဆးရံုၾကီးမွာ ကြ်န္ေတာ္မ်က္ၾကည္လႊာလွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္မွ အသံုးမ၀င္ေတာ့တာဗ်ာ...။ ဒါၾကီးဘာသြားလုပ္မွာလဲ...။ တကယ္ေတာ့ အာရံုငါးပါးဆိုတာ (အဆိုးျမင္နဲ႕ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္) သတၱ၀ါေတြရဲ႕ သံသရာကိုမရွည္ရွည္ေအာင္ဆြဲဆန္႕ေပးေနတဲ့၊ အကုသိုလ္ေတြ ကို အလံုးလိုက္ အရင္းလုိက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ဘ၀အတြင္း၀င္ခြင့္ေပးေနတဲ့ အရာေတြပါပဲ။

ကြ်န္ေတာ့္အသက္ (၂၀) ျပည့္ႏွစ္ ေမြးေန႕မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ သက္ဆိုင္ရာ ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားနဲ႕ စမ္းသပ္အစစ္ ေဆးခံျခင္းမ်ား၊ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားရယူ၍ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ (ရွိေနေသာလည္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရတဲ့ အၾကီးစား အရိပ္ၾကီး ျဖစ္တဲ့) ဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ နာမ္က ေနာက္ထပ္ဘ၀တစ္ခုသို႕ အကုသိုလ္မ်ားအေၾကြး ယူဖို႕ သြားတဲ့အခါ ေဆးပညာကိုေလ့လာေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားနဲ႕ ပညာရွင္မ်ား အသုံးျပဳဖို႕ အတြက္ Dead Body အျဖစ္ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားခဲ့ဖူးတယ္ေလ ဒီဘာမွသံုးစားမရေတာ့တဲ့ ခႏၶာၾကီးကို ေျမျမွဳပ္ဖို႕ေနရာေပးမယ့္အစား ေလာကကို သာယာလွပေစမယ့္ သစ္ပင္၊ ပန္းမန္ေတြစိုက္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ လူသားနဲ႕ သတၱ၀ါေတြ အတြက္ခြန္အားျဖစ္ေစမယ့္ ဟင္းသီး၊ ဟင္းရြက္၊ သစ္သီးေတြ စိုက္ရင္ ပိုမ်ား အက်ိဳးရွိမလားလို႕...။ အဲ...။ မီးရွိဳ႕လိုက္ေတာ့ေရာ....။ အင္း....။ မီးရွိဳ႕လိုက္ေတာ့ လူေတြနဲ႕ သဘာ၀ပတ္၀န္း က်င္ကို ဒုကၡေပးမယ့္ မီးခိုးေငြ႕ေတြနဲ႕ Carbon Dioxide ေတြပဲ ထြက္လာမယ္ေလ...။ ဟုတ္တယ္မလား...?

ကဲ....။ ဒီလိုဆို ကိစၥအားလံုးေတာ္ေတာ္ေလးကို ရွင္းသြားၿပီ မဟုတ္လားဗ်ာ...?

ဇာတ္သိမ္း

ေသျခင္းတရားဆိုတာ
အလွပဆံုး
ေန၀င္ခ်ိန္ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ပါပဲ....။
(Black Dream)

ဒါေတြကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ျပင္ဆင္မွဳတစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာပဲ ေျပာေျပာကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ဆႏၵေတြ ကို သေဘာထားၾကီးစြာ နားလည္ လက္ခံေပးခဲ့ၾကတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အလြန္တရာ ေက်းဇူးတင္ ဦးညြတ္ပါတယ္။ တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့ဗ်ာ....။

ကြ်န္ေတာ္ (တို႕) က သူမ်ားေတြ ေျပာေျပာေနၾက သလိုေပါ့ဗ်ာ...။ " လူမဟုတ္တဲ့ လူေတြ" ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ (မပိုင္တာျခင္းအတူတူ) သူမ်ားေတြလို မပိုင္ဘူးေပါ့...။ ဘယ္ေနရာမွာေသမယ္...။ ဘယ္အခ်ိန္မွာေသမယ္....။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ ေသမယ္....။ မေရရာ လွပါဘူး...။ ေရွ႕တန္းတစ္ေနရာမွာပဲ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အေသသတ္တမ္းကစားရင္း အသက္ထြက္ခ်င္ ထြက္သြားမယ္ ၊ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ရစရာမရွိေအာင္စုတ္ျပတ္ၿပီး ေသမယ္ဆိုရင္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ေဆးရံုေပၚက မ်က္စိအလင္းမရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ (သို႕မဟုတ္) ႏွစ္ေယာက္နဲ႕၊ ေဆးေက်ာင္းနဲ႕ ေဆးရံုက ပညာရွင္နဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ "Sorry ပါ" ေပါ့...။

အကယ္၍မ်ား ကံၾကမၼာဆိုတဲ့ (ေျမနိမ့္ရာ လွံအျမဲစိုက္ေစတတ္တဲ့၊ ေရနစ္သူကို ၀ါးအျမဲကူထုိးတတ္တဲ့) အူေၾကာင္ၾကားေကာင္ကမ်ား သက္ညွာစြာ စဥ္းစားေပးလို႕ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အခန္းအနားေလးကို ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ကူး၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့လို ပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ က်င္းပခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့.....။ အတိုင္းထက္အလြန္ေပ့ါဗ်ာ...။

p.s- ေမာင္မ်ိဳး Tag ထားတဲ့ " ၁၀ ရက္သာက်န္ေတာ့မယ္ဆိုရင္" ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေလးကို ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အျမင္၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အခ်ိဳ႕နဲ႕ ျဖည့္စြက္ထားေၾကာင္းပါ...။ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ရာ အျမင္မ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ့္၏ သီးသန္႕ အျမင္မ်ားသာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျပည့္အ၀မွန္ကန္သည္ဟု မဆိုလိုေၾကာင္းပါ......။ ။